eitaa logo
کانال رسمی آیت الله العظمی جوادی آملی
14.7هزار دنبال‌کننده
6.4هزار عکس
2.5هزار ویدیو
27 فایل
مرجع رسمی اطلاع رسانی از آخرین اخبار مرتبط با آیت الله العظمی جوادی آملی و بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء esra.ir تلفن : 3ــ37782001 -025 فکس: 37765253 -025 کانال دروس معظم له @a_javadiamoli_doross ارتباط با ادمین کانال @bonyad_esra_admin
مشاهده در ایتا
دانلود
5.39M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
💠 تروریسم 🔹 این حقوق سازمان ملل هیچ ندارد؛ لذا شما می بینید یک روز ملتی را که از کشور خودش دارد می کند به آن می گویند تروریست؛ را ـ معاذ الله ـ می گویند است! یک روز هم که چنین نخواهند، می گویند از فهرست تروریست ها برداشته شد. آن تروریست و آن تروریست را می گویند است، این را که مدافع است و از خودش و از خودش دفاع می کند به این می گویند تروریست! 🔹 همین مبارزه با تروریست را بیگانه به دلخواه خود معنا می ‌كند، همین را بیگانه به دلخواه خود تفسیر می ‌كند. كسی با مخالف نیست، كسی با آزادی مخالف نیست، كسی با مخالف نیست، كسی با مخالف نیست؛ اما دموكراسی یعنی چه؟ عدالت یعنی چه؟ حقوق بشر یعنی چه؟ آزادی و امنیت یعنی چه؟ می‌ بینید هر روز تفسیر جدایی می ‌كنند؛ بدون هیچ هراسی كشتار زنان و كودكان بی‌ گناه را اینها و می‌ دانند، كشتن آن جلاّد اسرائیل را می ‌گویند ترور. 📚 سوره مبارکه جاثیه جلسه 7 ـ فرازی از سخنرانی محرم 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 زهد و نصیحت 🔹این دعاها واقعاً نورانی است، یك وقت انسان را می‌ خواند برای ثواب، البته همه ما این كار را می ‌كنیم، اما فهم است؛ از یك خارج و فقه و اصول خیلی سنگین ‌تر است! اصرار این دعاها این است كه آدم را كند؛ یعنی طوری انسان را می ‌پروراند كه در صحنه نبرد مبارزه با ابلیس پیروز در بیاید. یك بیان نورانی از امام عسکری (سلام الله علیه) است که فرمود هر كاری كه بالأخره پایانش بی ‎آبرویی است نكن! «مَا أَقْبَحَ بِالْمُؤْمِنِ أَنْ تَكُونَ لَهُ رَغْبَةٌ تُذِلُّهُ»[1] یك چیزی كه پایانش بی ‎آبرویی است هوس آن كار را نداشته باشید، سخن از جهنم و اینها بعد است «مَا أَقْبَحَ بِالْمُؤْمِنِ أَنْ تَكُونَ لَهُ رَغْبَةٌ تُذِلُّهُ» یك وقت است انسان هوس یك كاری را دارد كه پایانش بی ‎آبرویی است؛ یعنی در آن كار باید با آن رقیب درگیر شود موفق نمی ‌شود بی ‎آبرو می‌ شود. این این همه سفارش تنها برای ثواب است یا اینها واقعاً علم است؟ می ‌بینید ما به ائمه(علیهم السلام) می ‌كنیم، در چه اقتدا می ‌كنیم؟ در آغاز همین دعایی است كه «بَعْدَ أَنْ شَرَطْتَ عَلَیهِمُ الزُّهْدَ فِی دَرَجاتِ هٰذِهِ الدُّنْیا»[2] ما به كسی سر سپرده ‌ایم كه خدای سبحان اگر خواست به آنها مقام دهد چه اینكه داد اولین شرط آن است «بَعْدَ أَنْ شَرَطْتَ عَلَیهِمُ الزُّهْدَ فِی دَرَجاتِ هٰذِهِ الدُّنْیا». 🔹 این دعای نورانی امام زمان (سلام الله علیه) را كه غالب روزها می‌ خوانیم «اللَّهُمَّ ارْزُقْنَا تَوْفِیقَ الطَّاعَةِ» دارد «عُلَمَائِنَا بِالزُّهْدِ وَ النَّصِیحَةِ».[3] زاهد یعنی بی ‎رغبت، آدم وقتی رغبت نداشت اگر چیزی نبود، نبود و دیگر دنبال آن نمی ‌رود تا شود «مسلوب الحیثیة». اینها فهمیدند كه میدان جنگ كجاست و اصرار اینها هم این است كه یك چیزی كه آبروریزی به دنبال دارد نرو، زیرا آن‎جا پیروزی شیطان را به همراه دارد، این را می‌ گویند علم؛ یعنی یك چیزی كه انسان با تجربه و بحث‎ های فلسفی و كلام و اینها به دست آدم نمی ‌آید، با آبروی آدم به دست می‌ آید که محل ابتلای خود ما هم هست؛ این را به صورت دعا بیان كردند، به صورت حدیث بیان كردند که می ‎گویند شما هر كاری كه می ‌خواهید انجام دهید بالأخره ببینید كه می ‌توانید یا نمی ‌توانید یا یك هوس بی ‎جاست؟ اگر هوس بی‎ جاست «مسلوب الحیثیة» بودن به‎ جا را به همراه دارد، كسی كه بی ‎جا كار می‌ كند آبروریزی به‎جا به دنبال او هست «مَا أَقْبَحَ بِالْمُؤْمِنِ أَنْ تَكُونَ لَهُ رَغْبَةٌ تُذِلُّهُ». شما به اینها مقام خواستید بدهید؟ بله، دیگر شرط كه نكردید. فرمود مسئله و و رعایت و اینها سر جایش محفوظ است، مگر امام مسئولیت او همین زاهد بودن است؟ این همه وظایف او را در كتاب‎های كلامی می ‌گوید برای امام هست که همه آنها دارا هستند، اما آن وظیفه محوری كه در و امثال ندبه آمده این است كه «بَعْدَ أَنْ شَرَطْتَ عَلَیهِمُ الزُّهْدَ فِی دَرَجاتِ هٰذِهِ الدُّنْیا الدَّنِیةِ» نفرمود «بعد ان شرطت علیهم الجاه، بعد ان شرطت علیهم الاقتصاد» اینها مسائل عادی است كه خود بشر عادی هم می ‌فهمد. آن چیزی كه آدم را بی‎ آبرو می ‌كند رغبت بی‎ جاست و همین را هم وجود مبارك (ارواحنا فداه) در آن دعای «اللَّهُمَّ ارْزُقْنَا تَوْفِیقَ الطَّاعَةِ» می ‌رسد به جایی كه می ‌فرماید: «عُلَمَائِنَا بِالزُّهْدِ وَ النَّصِیحَةِ». 👇👇👇👇👇
💠 شعار در صلح 🔹 در سوره «فتح» آیه 24 این‌‌چنین است: ﴿وَهُوَ الَّذِی كَفَّ أَیدِیهُمْ عَنكُمْ وَأَیدِیكُمْ عَنْهُم بِبَطْنِ مَكَّةَ مِن بَعْدِ أَنْ أَظْفَرَكُمْ عَلَیهِمْ وَكَانَ اللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِیراً﴾ در جریان كه جنگی رُخ نداده است، فرمود این كفّ ایدی است؛ یعنی دست‌ درازی حاصل نشد، نه آنها، نه شما جنگی نكردید. البته شما پیروزمندانه در آ‌ن از عهده برآمدید. 🔹 مطلب دیگر آن است كه این گروه كه می ‌گفتند چرا ما اجازه نداریم، اینها تنها تقاضای دفاع نمی ‌كردند گاهی شعارهای تند و تیز هم می ‌دادند، چه اینكه این مضمون قبلاً هم اشاره شد. آیه نوزده سوره «احزاب» این است كه فرمود: بعضی ها هستند كه در و آرامش شعار تند و تیز می‌ دهند: ﴿فَإِذَا جَاءَ الْخَوْفُ رَأَیتَهُمْ ینظُرُونَ إِلَیكَ تَدُورُ أَعْینُهُمْ كَالَّذِی یغْشَی عَلَیهِ مِنَ الْمَوْتِ فَإِذَا ذَهَبَ الْخَوْفُ سَلَقُوكُم﴾ «سَلَق» یعنی تند و تیز ترغیب می ‌كند، تشویق می‌ كند، شعار می‌ دهد، این را می‌ گویند «سَلق» ﴿سَلَقُوكُم بِأَلْسِنَةٍ حِدَادٍ﴾؛ با ﴿أَشِحَّةً عَلَی الْخَیرِ﴾[1]؛ خیلی خودشان را و شحیح و علاقه‌ مند و طمّاع به خیر معرّفی می ‌كنند، این همیشه بود. پس یك عده تنها درباره خودشان می ‌گویند اجازه بدهید، یك عده دیگران را هم ترغیب می ‌كنند؛ اما وقتی كه مسئله واجب شد هم خودشان كنار می‌روند، هم دیگران را از صحنه خارج می ‌كنند! 🔹 مطلب بعدی آن است كه در زمان برنامه، برنامه بود. زمان برنامه، برنامه هست. گروهی كه در عصر امام مجتبی (سلام الله علیه) می ‌گفتند پروردگارا! اجازه به ما بدهید. وقتی سیدالشهداء (سلام الله علیه) قیام كرد و دستور دفاع داده شد، اینها ﴿یخْشَوْنَ النَّاسَ كَخَشْیةِ اللّهِ أَوْ أَشَدَّ خَشْیةً﴾. روایاتی كه به این مضمون، در ذیل این آیه نقل شده است اینها تفسیر آیه نیست اینها است، چون این آیات جاری است، قبل از جریان سیدالشهداء و امام مجتبی (علیهما السلام) بود در آن عصر هم بود و در اعصار بعدی هم هست. [1] – سوره احزاب، آیه 19. 📚 سوره مارکه نساء جلسه 171 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 حقیقتِ خیانتکاران 🔸 اینکه ذات أقدس الهی در قرآن کریم فرمود بعضی ها هستند: ﴿أُولئِكَ كَالْأَنْعامِ بَلْ هُمْ أَضَل‏﴾، این تحقیر نیست، سبّ نیست، فحش نیست، بی ‌ادبی نیست، بد دهنی نیست، این یک است، چرا؟ 🔸 این جمله را در پرانتز عرض کنم قبل از اینکه مرغداری و اینها باشد، در خانه‌ ها مرغ بود، اینها برای خودشان و گاهی هم مهمان می ‌آمد، این مرغ را می ‌کشتند. سال1334 بود یا 1335 بود، در حدود 65 یا 66 سال قبل یک روز رفتم خدمت مرحوم _ ایشان هم مثل سایرین در خانه ‌شان چند‌تا مرغ بود و این مرغ‌ ها گاهی می‌ آمدند جلوی ایوان و گاهی هم مزاحم بودند _ ما اولین بار این را از ایشان شنیدیم، فرمودند این مرغ‌ هایی که در خانه‌ های ماست، ما هرگز اینها را نمی ‌کشیم، اینها پیر می ‌شوند و می ‌میرند، بعد به روایت برخوردیم که این دستور دین است ائمه فرمودند مرغ می‌خواهی از بیرون بخر، گوسفند می‌خواهی از بیرون بخر، گوسفندی که خودت آوردی تربیت کردی، این را نکش که از گوشت آن استفاده کنی! این با هماهنگ نیست، این دستور دین است. حالا این پرانتز بسته. 🔸 چرا قرآن فرمود یک عده از حیوانات پست‌ تر هستند؟ این مرغ خانگی که قبلاً بود هر کدام از اعضای خانه، وقتی کنار این مرغ می ‌رفتند، این از ترس فاصله می‌ گرفت و می ‌رفت؛ اما همین که چهار‌تا تخم مرغ پیدا شد و این را گذاشتند زیر پَرش، این روی آن نشسته و شده، از این به بعد هر کس بخواهد نزدیک شود، این حمله می ‌کند! اگر کسی از کشور خود نکند، از سرزمین خود دفاع نکند، از ناموس خود دفاع نکند، از حیوان پست ‌تر است! 🔸 نمونه دوم: جسارت است، این سگ شکاری که خوب تربیت شد، در این سنگلاخ ‌ها و دامنه ‌های کوه یک کبک دری را اگر کسی بزند، این سگ با تمام تلاش و کوشش در این سنگلاخ‌ ها می‌ رود و خود را به خطر می ‌اندازد تا آن را پیدا کند و بیاورد؛ گرسنه است و تشنه است و کبک دری هم گوشت لذیذی است اما این را به دندان می‌ گیرد، از همه این سنگلاخ ‌ها عبور می ‌کند، می‌ آید نزد صاحب خود دُم می‌ جنباند؛ یعنی من هستم! چرا قرآن می ‌گوید اگر کسی اختلاسی یا نجومی بود از حیوان پست ‌تر است؟ قرآن دارد نه اینکه تحقیر کند، نمی ‌خواهد به کسی فحش بگوید، این است؛ حیوان که تربیت شود، این است. کدام سگ شکاری است که خلاف کرده است، با اینکه خود گرسنه و تشنه است؟! این صاحب، گوشت را می ‌خورد بعد استخوان آن را می ‌اندازد پیش او. اگر خدا در قرآن فرمود یک عده از حیوانات پست ‌تر هستند، این است، نه تحقیر! آپارات: https://aparat.com/v/1shnA 📚 دیدار جمعی از مسئولین با حضرت استاد تاریخ: 1396/07/26 🆔 @a_javadiamoli_esra