✍️ سؤال شما:
دانشآموزی که بهتازگی کنکور داده است، میگوید هنگام انتخاب رشته با مشکل مواجه شده چون هدف و علاقهی مشخصی ندارد. او احساس میکند شناخت کافی از استعدادهایش ندارد و مشاوران بیشتر به رتبه و قبولی توجه میکنند تا علاقه و هدف. اکنون میخواهد بداند چگونه میتواند هدف واقعی خود را پیدا کند و انتخاب رشتهی درستتری داشته باشد.
🟨🟨🟨🟨🟨🟨🟨🟨🟨🟨
⭕ پاسخ سوال:
ابهام در انتخاب رشته و سردرگمی نسبت به هدف امری طبیعی در این مرحله از زندگی است. بسیاری از افراد در سن شما هنوز مسیر نهایی خود را کشف نکردهاند. برای رسیدن به وضوح بیشتر، چند اقدام عملی توصیه میشود:
1. خودشناسی عمیقتر: فهرستی از فعالیتها و درسهایی تهیه کنید که بیشترین انرژی و انگیزه را در شما ایجاد میکنند. توجه کنید چه زمانی احساس رضایت و اشتیاق بیشتری دارید. این نشانهها مسیر علاقههای واقعی را آشکار میکنند.
2. بررسی استعدادها: میتوانید از آزمونهای معتبر رغبت و استعداد (مانند هالند یا MBTI) استفاده کنید. این ابزارها به شما کمک میکنند تصویر دقیقتری از تواناییها و زمینههای مناسبتان به دست آورید.
3. مطالعه و تجربه میدانی: درباره رشتههای مختلف تحقیق کنید، با دانشجویان یا فارغالتحصیلان صحبت نمایید و در صورت امکان تجربههای کوتاهمدت در حوزههای مورد علاقه داشته باشید. آشنایی نزدیک با محیط رشتهها، تصمیمگیری را واقعبینانهتر میکند.
4. ترکیب علاقه و واقعیت: انتخاب رشته تنها بر اساس علاقه یا رتبه کافی نیست. بهتر است میان علاقهمندیهای شخصی، استعدادهای واقعی و شرایط شغلی آینده تعادل ایجاد کنید.
5. زمان و انعطاف: انتخاب امروز شما الزاماً به معنای قفل شدن مسیر زندگی نیست. بسیاری از افراد در طول تحصیل یا پس از آن مسیر خود را تغییر میدهند. مهم این است که اکنون با آگاهی بیشتر قدمی بردارید و در طول مسیر، انعطاف و یادگیری را حفظ کنید.
با این رویکرد، به جای عجله برای پر کردن انتخاب رشته، میتوانید تصمیمی بگیرید که همسو با خودشناسی و رضایت درونی شما باشد.
#کلبه #دکتر_خاتمی #کلبه_سوال
https://eitaa.com/kolbehh_ir/6836
901.4K حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
♨️♨️ فیلم انگیزشی ( زمان رسیدن به موفقیت نزدیک است)
4.65M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
♨️♨️سخنان انگیزشی رهبر مقام معظم رهبری
5.08M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
♨️♨️ صحبت های امیر حسین قیاسی هم قابل تامل بود...
✍️ سؤال شما:
پسر ۱۷ سالهای هستم که برای کنکور آماده میشوم، اما مدتی است بیشتر اوقات ذهنم درگیر تخیلات عاشقانه است.
وقتی دختری را میبینم که برایم جذاب است، در ظاهر سرد برخورد میکنم، اما در ذهنم با او دنیایی خیالی میسازم.
این افکار گاهی ساعتها ادامه دارد و تمرکز و آرامشم را از بین میبرد.
چطور میتوانم این حالت را کنترل کنم و زندگی و درسم را تحتتأثیر آن قرار ندهم؟
🟨🟨🟨🟨🟨🟨🟨🟨🟨🟨
⭕️ پاسخ سوال:
این مسئله در سن شما طبیعی است و به نیاز به محبت، صمیمیت و تغییرات هورمونی مربوط میشود. وقتی این نیاز در دنیای واقعی پاسخ داده نشود، ذهن برای جبران، به تخیلات پناه میبرد.
برای مدیریت این وضعیت:
1. پذیرش به جای سرکوب:
به خودتان برچسب نزنید. این افکار بخشی از رشد شماست، اما باید کنترل شوند.
2. شناسایی موقعیتهای محرک:
متوجه شوید چه زمانها یا چه موقعیتهایی باعث شروع تخیلات میشوند تا زودتر جلویشان را بگیرید.
3. جایگزینسازی سالم:
ارتباط صمیمی با خانواده و دوستان همجنس
فعالیت ورزشی یا گروهی برای تخلیه انرژی
یادگیری مهارت یا کار خلاقانه
4. مدیریت ذهن:
تمرینهای ساده مثل تنفس عمیق یا ثبت افکار میتواند به کنترل ذهن کمک کند.
5. هدفگذاری واقعی:
داشتن برنامه مشخص برای درس و زندگی باعث میشود ذهنتان کمتر به سمت تخیلات برود.
اگر این افکار شدید و کنترلنشده باقی ماند، بهتر است با یک مشاور متخصص نوجوانان گفتوگو کنید. #کلبه #دکتر_خاتمی #کلبه_سوال
https://eitaa.com/kolbehh_ir/6842
12.99M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
♨️ صبح با این کلیپ انگیزشی شروع کنیم
✍️ چرا روان ما به قانون نیاز دارد؟؟
وقتی عمیقتر نگاه میکنیم، میبینیم که قانونپذیری فقط یک الزام بیرونی یا مجموعهای از مقررات خشک نیست، بلکه نیازی روانشناختی و حتی رشدی در وجود ماست. روان انسان، بهویژه در سالهای ابتدایی زندگی، به ساختار و پیشبینیپذیری نیاز دارد تا بتواند احساس امنیت کند.
در واقع قانون به ما مرز میدهد؛ مرز میان «چه چیزی مجاز است» و «چه چیزی نه» و همین مرزها هستند که به ذهن ما امکان سازماندهی میدهند. بدون قانون، جهان به تجربهای آشفته و غیرقابل پیشبینی تبدیل میشود و این آشفتگی میتواند اضطراب، ناامنی و حتی پرخاشگری را در ما تشدید کند.
از سوی دیگر، قانون نقش مهمی در تربیت اخلاقی و اجتماعی ایفا میکند. وقتی قانون وجود دارد، ما یاد میگیریم خواستههای شخصیمان را در چارچوب خیر جمعی تنظیم کنیم. این محدودیت در ظاهر ممکن است مانع به نظر برسد، اما در حقیقت زمینهای برای رشد خودکنترلی و پختگی روانی فراهم میآورد.
در سطح عمیقتر، قانون حامل مفهومی از عدالت و معناست. یعنی به ما کمک میکند جهان را منصفانهتر و منطقیتر تجربه کنیم. وقتی مرزها روشناند، ما میفهمیم پیامدهای رفتارهایمان چیست و این درک به ایجاد احساس مسئولیت منجر میشود.
به همین دلیل است که روان انسان، حتی اگر در ظاهر میل به آزادی مطلق داشته باشد، در باطن از نبود قانون رنج میبرد؛ چون قانون است که میان آزادی و هرجومرج تعادل برقرار میکند و امکان زیست سالم فردی و جمعی را فراهم میسازد.
#یادداشتهای_یک_روانشناس
#دکتر_خاتمی
#کلبه
https://eitaa.com/kolbehh_ir/6845