#آسیب‌شناسی‌کار‌تشکیلاتی 📌عدم‌تبعیت‌و‌هماهنگی 🔺در کارها اگر نیروی فکری باتجربه باشد که فبهالمراد اما بعضا دو نوع نیروی خاص داریم اول نیروی فعالی که مدیریت و هدایت نمی داند و دوم نیروی راهبری که وقت فعالیت ندارد. 🔺حال در کار اینکه چه کسی پیش باشد مسأله است. چرا این موضوع مسأله می‌شود؟ 👈 چون مبنای فکری ما این می شود که راهبری و اجرا را ارزش‌گذاری می‌کنیم! یعنی فکر می کنیم کسی که راهبری می‌کند جایگاه بالاتری نسبت به مجری دارد! 🔺اینجا در واقع این اتفاق افتاده است که در کاری که با نیت خالصانه و خدایی آغاز شده، نگاه مادی #غلبه پیدا می کند! و باز مهمتر از اینکه چه کسی راهبر و مجری باشد همین #غلبه است که نه آن کار را بلکه همه کارها را زمین می‌زند. حال وقتی این مسأله حل شد و از این معضل گذشتیم به موضوع تبعیت‌و‌هماهنگی می‌رسیم. 🔺گرچه ظاهراً در بحث تبعیت و هماهنگی، چالشی نیست اما به عمل می‌رسد، مشکلات پیروی از راهبر و هماهنگی بوجود می‌آید. ✋اینجا یاد خاطره‌ای افتادم: در کوهنوردی معمولا بلد راه است که پیش می افتد، یکی از روزهای کوهنوردی بلد پیش افتاد و چون بهار مسیر را طی کرده بود، در زمستان تقریبا راه را می دانست اما نه دقیقا به خاطر همین تیم منظم کوهنوردی هم تبعیت را رها کردند و هم هماهنگی گروهی را بهم ریختند! هرکدام اجتهاد کرده یا تنهایی یا چند نفری مسیری را طی می‌کردند! من هم همینطور در این اجتهادهای یک تا چند نفره!، به جایی رسیدیم که خطر جانی در پی داشت! جمع پراکنده شده و هیچ نظامی نبود، ای درحالیکه یک جمع متحد یا مسیر را پیدا می کرد یا نه اما به این معضل نمی‌رسید. 🔺وقتی به این معضل عدم تبعیت و هماهنگی رسیدیم. باز اصل کار تشکیلاتی جای خود را به اجتهادهای شخصی و کارهای فردی و جزیره‌ای می رسد. کارهای که در چند پست قبلی گفتم اثرش بسیار بسیار کمتر و احتمال تداومش، از آن هم کمتر است. درحالی که اگر جمع بجای تلاش برای کار انفرادی، سعی کند با تبعیت از راهبر و هماهنگی با اعضاء، گروه و اجتماع را حفظ کند موفق‌تر خواهد بود، البته اگر در کارهای انفرادی موفقیتی باشد! ✍ محمود باقری https://eitaa.com/mahmoudbagheri1/2475

#آسیب‌شناسی‌کار‌تشکیلاتی 📌یا همه چی یا هیچ! 🔺اگر بخواهم کلیدواژه علمی آن را بگویم همان کمال‌گرایی‌مطلق است. صاحبان این نگاه معتقدند که باید همه کارها صد در صد بدون مشکل و معضل و نقص و ... باشد، افراط در این نوع نگاه باعث می شود که از ترس عدم موفقیت که هیچ حتی به کمتر از صد در صد احتمال بدهند، کار را انجام ندهند! 🔺نگاه صفر و صدی به کار تشکیلاتی، آفت دیگری است که طبق آن افراد یا: وارد مشارکت و همیاری نمی شوند و یا وارد شوند ترمز هر کاری می شوند چون تحمل ریسک ندارند و ناامیدی و دلسردی را به گروه تزریق می‌کنند و از همه مهمتر اولین کسانی هستند که گروه را ترک می کنند! 🔺درحالیکه البته که اگرچه خوب است کار به نحو احسن انجام شود و نتایج صد در صدی داشته باشد اما باید این را هم پذیرفت که در کار، هم موانعی هست و هم احتمال نواقصی وجود دارد که بیشتر اوقات خارج از دست افراد گروه بوده و باید و باید در دل تجربه بدست می آمد و حتی امکان جا انداختن و فراموشی نیز باشد چنانچه سوره مبارکه کهف آیه ۶۱ فَإِنِّی نَسِیتُ الْحُوتَ اشاره به فراموشی همراه حضرت موسی ع می‌کند و به تعبیری به هر دلیلی یک اتفاقی که پیش می‌آید. 🔺مثلا همه کارها انجام می شود برای یک اردو اما اتوبوس پنچر می شود و یا راننده هماهنگ نیست، اینجا کمال‌گرایی‌مطلق از ترس این احتمال بعید کار نمی کند! اگر کار کند هم بعد از بروز این مشکل وا می‌نهد و گروه را دلسرد می‌کند درحالیکه اگر با این احتمال که برخی مشکلات هم پیش خواهد آمد وارد یک برنامه اردویی شود ابتکار عمل را بدست می‌گیرد و از همان مشکل یک خاطره خوب ایجاد می کند خاطره‌ای که بعدها آن را یاد می کنید و از ذکر آن(با ابتکارهای که کردید) لذت می برید. ✍ محمود باقری https://eitaa.com/mahmoudbagheri1/2476

#آسیب‌شناسی‌کار‌تشکیلاتی 📌کارفقط‌کارمن! 🔺بارها شده احساس می کنیم کاری نمی‌شود ولی وقتی کار تشکیلات آغاز شد، می‌بینیم کارهای موازی انجام می‌شود!! اینجا دو موضوع مطرح است: آیا واقعا کار نمی شده یا می‌شده و ما خبر نداشتیم؟ در اکثر مواقع بدون تعصب ما از کاری که می‌شود خبر نداشتیم. موضوع دوم هم اینکه نحوه مواجهه ما با این کارهای باصطلاح موازی چگونه باید باشد؟ که این هم در اکثر مواقع به #تقابل و هرز دادن توان و خرج کردن ظرفیت می‌کشاند! 🔺کارفقط‌کارمن! یا همان تمامیت‌خواهی و نادیده انگاشتن دیگران یکی از معضلات کارهای تشکیلاتی است. 🔺صاحبان این نگاه، همکاری را بر نمی‌تابند و با نادیده انگاشتن کارهای انجام شده و اثر آن و نیز ظرفیت‌های تشکیلات دیگر به نوعی تقابل رو می آوردند که آفت دیگری برای کار تشکیلاتی است. 🔺در واقع ریشه‌یابی این معضل به نوع نگاه ما به فضا برای کار بر می‌گردد. یعنی فکر می‌کنیم که برای این تعداد مثلا #صد نفر کاری نمی‌شود یا اگر تشکیلاتی کاری می‌کنند ضعیف هستند و باید واگذار کنند و بروند! و صحنه را برای کار تشکیلات ما خالی کنند!!! 🔺بهتره ادامه این قضیه را با مثالی از #پویانمایی‌غارنشین‌ها توضیح بدهم. اوایل پویانمایی زندگی سخت یک خانواده با تمام کمبودها را به تصویر می کشد که برای یک تخم مرغ جان می‌کنند که خطر مرگ و نیستی هم دارد و با هزار بدبختی بدست می آورند و می‌خورند و با همان حداقل خود را راضی نگه می دارند تا اینکه طی اتفاقی دیوار سنگی تخریب می‌شود و وارد دنیای کاملا متفاوت پر از نعمت و البته خطرات جدید روبرو می‌شوند و دیگر آنجا تصور زندگی قبلی و جان کندن برای یک تخم مرغ خنده‌دار است و سبک زندگی جدید آنها را حتی با حیواناتی که سابقا قصد جانش را داشتند وارد تعامل و همزیستی می‌کند و تغییر نگاه مطابق وضعیت جدید و تطبیق زیست جدید موجب رضایت همه است. 🔺حال به آن صد نفری فکر کنید که بر سرش دعوا بود! اگر این تعداد مخاطب به هزار نفر برسد، نگاه به کارهای موازی چگونه است؟ اگر ده هزار مخاطب شود چه؟ 🔺ما بیشتر اوقات بجای ظرفیت‌سازی، تعامل و استفاده از توان‌ها و ایجاد وضعیت جدید، دائم خود را در وضعیت قحطی می‌بینیم درحالیکه با نیم‌نگاه به فضای مستعد کار و تغییر در نگرش به نهادها، افراد و کارهای موازی، درمی‌یابیم مه می‌شود کار تشکیلاتی را با کارهای تشکیلاتی دیگر همسو و هم‌افزا کرد. ✍ محمود باقری https://eitaa.com/mahmoudbagheri1/2479

#آسیب‌شناسی‌کار‌تشکیلاتی 📌بن‌بست و تمام! 🔺در خصوص کمال‌گرایی اشاراتی شد. برخی با شروع کار تشکیلاتی ناملایمات و موانع را بر نمی‌تابند، برایشان قابل هضم نیست اینکه مخالفی داشته باشند یا حرکت آنها آنطور که باید از کسانی که انتظار دارند مورد تایید قرار نگیرد و ناهمراهی‌‌هایی را ببینند و مثلا برای برنامه‌ای که تصور می‌کنند باید تعداد زیادی بیایند و حتما هم متاثر از برنامه شوند و خلاف تصورشان پیش می‌آید، دلسرد می‌شوند و دلسردی اول راه ناکامی یک تشکیلات است. برای عبور از این معضل باید: 🔹 نگاهمان را تغییر دهیم واقع بین باشیم و بپذیریم که همه ناملایمات جزئی از مار است و هنر ما غلبه بر آن است. 🔹انتظارمان را از افراد و نهادها به حداقل برسانیم. 🔹اگر خلاف تصور همراهی ندیدیم راههای دیگری را دنبال کنیم. مثلا وقتی رزومه کاری نداریم انتشار پذیرش و همراهی طرح ما توقع زیادی است. 🔹اگر برنامه ما استقبال کمتر از انتظار داشت بجای دلسردی، با نقد و آسیب‌شناسی و نوعی #خودانتقادی به راهها و برنامه‌های دیگر برسیم. 🔹همیشه باید این را تلقین کنیم که راهی برای رسیدن به هدف وجود دارد که باید آن را بیابیم این نکته خلاف آن فردی است که فکر می‌کند به بن‌بست رسیده است و دلسرد می‌شود و تمام! ✍ محمود باقری https://eitaa.com/mahmoudbagheri1/2480

#آسیب‌شناسی‌کار‌تشکیلاتی 📌استمرار کار همانطور که گفتیم کار تشکیلاتی آثاری به مراتب بیشتر از کار انفرادی و جزیره ای دارد، استمرار کارتشکیلاتی بسیار بیشتر از کار دفعتی و تک و توکی اثر دارد. کار تشکیلاتی باید حالت برنامه ریزی شده و استمرار خود را حفظ کند و اعضاء برای آینده خود نقشه راهی از برنامه های متنوع و مرتبط با موضوع کار تشکیلاتی داشته باشند. مجموعه‌هایی موفق هستند که چنین برنامه‌ای داشته و سازوکارهای خود را روی آن برنامه ها تنظیم کرده‌اند. یکی از آسیب‌های کار تشکیلاتی همین رفع تکلیف برای اجرای برنامه‌هایی که مستلزم زمان است. در کارهای تشکیلاتی ناموفق شروع کار طوفانی است، وسط کار آن بادبادکی و گهگاهی است و استمرار آن نسیمی است که رو به زوال است! ✍ محمود باقری https://eitaa.com/mahmoudbagheri1/2493

#آسیب‌شناسی‌کار‌تشکیلاتی 📌عمل‌انفرادی 🔺اسم کار تشکیلاتی روش است یعنی کاری که از دل یک سازوکار جمعی بیرون آمده باشد. 🔺در واقع انجام کار قسمتی از هدف را تامین می کند اما قسمت دیگری که موضوعیت دارد، این است که از دل سازو کار و همکاری انجام شود و بی تردید کار بدون مشارکت جمعی نقض غرض و نقص در هدف است. 🔺در آسیب شناسی کارهای تشکیلاتی یک عده فعال می شود و عده دیگر خود را کنار می کشند و به نوبه‌ای رفع تکلیف می‌کنند در حالیکه در کار باید به #اصل سازوکار جمعی و مشارکت حداقلی و حداکثری پایبند باشیم وگرنه برابر می شود با همان اتفاق کارهای انفرادی و جزیره ای! ✍ محمود باقری https://eitaa.com/mahmoudbagheri1/2496

#آسیب‌شناسی‌کار‌تشکیلاتی 📌 دعوا سر هیچ! 🔺توجه کردید یه کاری #مدتها زمین مانده برای اینکه کار زمین مانده را بردارند جمعی شکل می‌گیرد و در همان اوایل سر هیچ اختلافات پیش می‌آید و آن کار سر همین هیچ همچنان زمین می‌ماند؟! 🔺مثلا سر اینکه کی چی گفت و به کی چه سمتی دادند و از این نوع اختلاف‌ها... خب این همان #شیطان است که ما در جمع‌ها از حضورش غافلیم، حضور فعالی که با وسوسه به جان تک تک افراد می‌افتند و نمی‌گذارد یک کار زمین مانده برداشته شود... 🔺فهم این هم دشوار نیست، هرجا دیدید اصل کاری که به خاطرش جمع شدید سر همین نوع اختلاف‌ها انجام نشد بدانید غلبه شطان بوده است. 🔺اصلا یک شهر پیامبر هیچ اختلافی نخواهند داشت تا یه جمع کوچک انسانهای عادی، چرا؟ چون دست شیطان آنجا بسته است و اینجا خود انسان ها دستش را باز گذاشتند!!! و او خوب جولان می‌دهد وگرنه کار وقتی بخواهد انجام بشود خیلی نباید کار متوقف این باشد که کی رییس باشد و کی فلان سمت را داشته باشد. ✍ محمود باقری https://eitaa.com/mahmoudbagheri1/2502

📌دوستانی که علاقمند به موضوع کار تشکیلاتی هستند می توانند در لینکهای زیر سلسله موضوعات #آسیب‌شناسی‌کار‌تشکیلاتی را دنبال کنند: 📌طرح بحث https://eitaa.com/mahmoudbagheri1/2462 📌دیگران هستند یا باشند، پس هیچ https://eitaa.com/mahmoudbagheri1/2464 📌ملالغتی و غلط‌گیر https://eitaa.com/mahmoudbagheri1/2465 📌عدم کار تشکیلاتی https://eitaa.com/mahmoudbagheri1/2466 📌حداکثرموافق‌منفعل‌و‌پراکنده https://eitaa.com/mahmoudbagheri1/2471 📌افراط و تفریط https://eitaa.com/mahmoudbagheri1/2472 📌رودباش https://eitaa.com/mahmoudbagheri1/2473 📌عدم‌تبعیت‌و‌هماهنگی https://eitaa.com/mahmoudbagheri1/2475 📌یا همه چی یا هیچ! https://eitaa.com/mahmoudbagheri1/2476 📌کارفقط‌کارمن! https://eitaa.com/mahmoudbagheri1/2479 📌بن‌بست‌ و تمام! https://eitaa.com/mahmoudbagheri1/2480 📌استمرار کار! https://eitaa.com/mahmoudbagheri1/2493 📌عمل انفرادی https://eitaa.com/mahmoudbagheri1/2496 📌دعوا سر هیچ! https://eitaa.com/mahmoudbagheri1/2502

#آسیب‌شناسی‌کار‌تشکیلاتی مشکلات جامعه برای یک انقلابی آگاه و دلسوز، موضوعی برای پیش آمدن و تحرک است نه کنار کشیدن و سکون!

#آسیب‌شناسی‌کار‌تشکیلاتی 📌ظرفیت‌گفتمانی 🔺کار تشکیلاتی مستلزم گفتگو و ایجاد فضای گفتمانی است. در مجموعه‌های بسته که یکطرفه است و دستوری کارها، راهبری و مدیریت می‌شود. در این مجموعه‌ها از ظرفیت فکری نیروها بهره برده نمی شود و فضای گفتمانی تابع و تحت‌الشعاع و حاشیه‌ی مشی کلی است و در واقع بتوان گفت که مانع گفتگو و مستعد پاک کردن مسأله و #حذف افراد هستند. اما آن دسته که اقتضای کارهای تشکیلاتی را گفتگو و طرح مسأله و بررسی جوانب مختلف می‌دانند، از ظرفیت‌های نیروهای خود برای پیشبرد کار بهره می‌برند، این مجموعه‌ها باز و از مسأله برانگیزی استقبال می کنند. چرا نباید عواملی که می‌خواهند تصمیمات را اجرا کنند، درباره آن مسأله دارند، نتوانند مسأله را مطرح کرده و درباره آن تا حل موضوع گفتگو کنند؟ اگر ما در کار تشکیلاتی دچار وضعیتی شدیم که اقبال داشته باشیم صورت مسأله را پاک کنیم تا حل کنیم، افراد و مجریان مساله‌مند را حذف کنیم تا قانع کنیم، دچار آسیب جدی در کار تشکیلاتی شدیم. ✍ محمود باقری @Mahmoudbagheri1

#آسیب‌شناسی‌کار‌تشکیلاتی #کار_باید_تشکیلاتی_باشد #ایده_های_رهبر_فرزانه_انقلاب #نسیم_سحر 💥ندیدن واقعیت های موجود یک لغزش دیگر این است که ما بخشی از واقعیت ها را ببینیم، بخش دیگری از واقعیت ها را نبینیم! این هم موجب خطاست؛ خطای در محاسبه را به دنبال خواهد داشت. واقعیت ها را باید با هم دیدودانست. یکی از لغزشگاه ها در دیدن واقعیت، برمی‌گردد به درون خود ما گاهی دلبستگی های ما فلج کننده است. دلبستگی های ما موجب می‌شود که یک چیزهایی را واقعیت بپنداریم که واقعیت ندارد؛ درواقع خطائی است که نفس راحت طلب ما یا دلبسته ی ما به مسائل مادي،برما تحمیل میکند؛ درحالی‌که واقعیت ندارد. 🔹دیدار کارگزاران نظام ۱۳۹۱/۵/۳ @mahmoudbagheri1

#آسیب‌شناسی‌کار‌تشکیلاتی 📌دوصد گفته چون نیم کردار نیست! 📌کار عملیاتی 🔺طرح‌هایی که در ذهن اعضا برای کار شکل می گیرد بسیار خوب است اما خوبتر آن است که عملیاتی و اجرا شود. 🔺اصلا شاید اینگونه بگوییم طرح های خوب زیاد است اما برای اجرای آن همت‌ها کم است زیاد بیراه نگفته باشیم. 🔺بارها دور هم نشستیم و برنامه ای تعریف کردیم اما به هزار و یک دلیل به اجرا نرساندیم یا درباره اجرای آن #همکاری و هم‌افزایی نکردیم. 🔺نمی دانم شاید نوعی کمال‌گرایی و یا گرفتار کلیشه شدن به اینکه باید یک طرح تمام و کمال و جامع و مانع و نقشه راه چندین و چند ماهه و حتی سالانه ریخته شود، مانع این می شود که همان طرح‌های باصطلاح کوچک را اجرا کنیم. 🔺به هر سو، به نظرم برای ممانعت از گرفتار شدن در عالم نظریات صرف، برای کار و کسب تجربه همکاری اقدام شود. 🔺یعنی (در عین اینکه طرح های مختلف برای اجرا در نظر داریم و تدوین می کنیم) یک برنامه را تعریف کنیم و آغاز کنیم و باور داشته باشیم که ارزش این کار از ده‌ها طرح بالاتر است و جالب اینجاست که وقتی کاری انجام شود تجربه حاصل از آن باعث می شود طرح های گروه دقیقتر و واقع‌بینانه‌تر تدوین شود. بالاخره طرح تشکیل یک گروه برای یک هدف می تواند مبنای خوبی برای آغاز باشد. ✋پس شروع کنید حتی اگر اجرای یک طرح کوچک باشد. ✍محمود باقری @mahmoudbagheri1