⚜️در ازدواج تفاهم مهمتر است یا توافق؟!
متأسـفانه در ميان مردم، اكثراً تفاهم با توافق اشتباه گرفته ميشود. تفاهم يعني فهـم نزديـك بـه هـم داشتن اما توافق يعني تلاش براي رسيدن به يك فهم نزديك به هم.
افرادي كه با هم تفاهم دارند به راحتي و سهولت با هم روزگار ميگذرانند اما آنها كه با هم توافق كرده اند ممكن است در طول زمان به توافقات خود پايبند نباشند و از توافق خود عدول كنند. تفـاهم يعنـي من و تو بدون اينكه از قبل با هم توافق كرده باشيم، نظراتمان نزديك به هم است.
اما توافق يعني من و تو لازم است انرژي مصرف كنيم و نظراتمان را به هم نزديك كنيم. تفاهم بدون نياز به صرف انرژي به دلايل مختلف از جمله پيشينه ي همانند، از قبل در همسران وجود دارد.
دليل اصلي اينكـه ذكـر مـيشـود افـرادي كـه تفـاوت زيـاد سـني، فرهنگي اجتماعي، تحصيلي، ديني و ... دارند براي ازدواج با يكديگر مناسب نيستند، ايـن است كه اين افراد تفاهم زيادي با هم نخواهند داشت.
تفاوتهاي فرهنگي، قـومي، نـژادي، سني، مذهبي، اجتماعي و تحصيلي باعث ميشـود كـه نگـرش افـراد بـه دنيـا و موضـوعات زندگي متفاوت باشد. وقتي كه نگرشها متفاوت باشد تفاهم با مشكل روبرو خواهد شد.
@moshaverehkadeh
1⃣
#مهارتهای_زندگی
.
💍 ازدواج خانم و آقایی که به‌طور افراطی در دو سر طیف قرار دارن مشکل‌ساز میشه
🌀 چون به لحاظ علاقه‌مندی‌ها، فعالیت‌ها، میزان صمیمیت و نوع روابط بین فردی تفاوت قابل توجهی با هم دارن
.
@moshaverehkadeh
2⃣
#مهارتهای_زندگی
.
💍 در ازدواج‌هایی که:
🦋 یکی از زوجین، کاملاً مسئولیت‌پذیر، وظیفه‌شناس و کمال‌گرا ست
و دیگری، فردی بی‌برنامه و شلخته، بدون انگیزه پیشرفت، راحت‌طلب و فاقد حس مسئولیت‌پذیریه چالش‌هایی جدی و سخت پیش میاد
.
@moshaverehkadeh
3⃣
#مهارتهای_زندگی
.
💍 ازدواج‌هایی که زن و مرد به لحاظ میزان سازگاری اجتماعی بشدت با هم در تضاد بلکه در تعارض‌اند، بهتره که صورت نگیره
🌀 درین قبیل پیوندها، معمولاً نمرات پایین با ویژگی اختلال شخصیت خودشیفته، ضد اجتماعی و پارانوئید همراهه
.
@moshaverehkadeh
اگر در کودکی محبت ندیدم و الان بلد نیستم به فرزندم محبتمو نشون بدم چطور یاد بگیرم؟
خبر خوب اینه که عشق و محبت مهارت‌هایی هستند که میشه یاد گرفت. شاید سخت باشه، اما کاملاً ممکنه.
چطور؟
۱. آموزش مستقیم از طریق کتاب‌ها و منابع روانشناسی
کتاب‌هایی مثل:
• “پنج زبان عشق کودکان” نوشته گری چپمن
• “چطور با فرزندتان صحبت کنید که گوش دهد” نوشته ادل فابر و ایلین مازلیش
به زبانی ساده توضیح میدن چطور محبت و عشق رو به شیوه‌ای که بچه‌ها درک کنن، ابراز کنیم.
۲. کمک گرفتن از مشاور خانواده یا روانشناس
گاهی والدینی که خودشون در کودکی تجربه عاطفی محدودی داشتن، نیاز دارن روی زخم‌های قدیمی کار کنن تا بتونن والد بهتری برای فرزندانشون باشن.
۳. تمرین‌های ساده و کوچک برای ابراز محبت
شروع کردن از کارهای کوچک می‌تونه کمک کنه بتونید به تدریج این مهارت رو به دست بیارید. برای مثال:
• لمس محبت‌آمیز: دست روی شانه گذاشتن، بغل کردن، یا یه نوازش ساده.
• تشویق کلامی: گفتن جملات ساده‌ای مثل “من بهت افتخار می‌کنم” یا “دوستت دارم.”
• وقت گذاشتن: حتی ۱۵ دقیقه بازی کردن با بچه یا گوش دادن به حرف‌هاش با علاقه.
۴. الگو گرفتن از دیگران
گاهی با نگاه کردن به روابط دیگران و تمرین اون رفتارها میتونید یک مهارت رو در خودتون پرورش بدید
مهم: ۵. بازی و فعالیت مشترک با فرزند
گاهی محبت عاطفی به راحتی از طریق بازی‌ها و فعالیت‌های مشترک بروز پیدا می‌کنه. میتونید بازی‌هایی مثل فوتبال، لگو ساختن، یا حتی نقاشی کشیدن رو امتحان کنید. در این لحظات، ارتباط عاطفی به‌طور طبیعی شکل می‌گیره.
@moshaverehkadeh
اگر پول توجیبی بچه‌ها سر موعد نباشه یا هر بار مقدارش فرق کنه، ممکنه یه سری مشکلات براشون به وجود بیاد.
۱. اعتمادشون به شما کمتر میشه
بچه‌ها دوست دارن یه چیزایی تو زندگیشون ثابت باشه؛ مثلاً بدونن هر هفته یا هر ماه یه مقدار مشخص پول می‌گیرن. وقتی این نظم وجود نداشته باشه، حس بی‌اعتمادی پیدا می‌کنن. ممکنه فکر کنن شما قابل پیش‌بینی نیستید و این حس می‌تونه تو رابطه‌تون اثر بذاره.
۲. نمی‌فهمن پول چقدر مهمه
وقتی بچه ندونه قراره چقدر پول بگیره، ممکنه ارزش پول رو درست درک نکنه. مثلاً ممکنه یه بار یه عالمه پول خرج کنه و بار بعد که پولی نداره، سردرگم بشه.
۳. نمی‌تونن برای مخارجشون برنامه‌ریزی کنن
فرض کن بچه می‌خواد یه چیزی بخره که گرونه و باید پول پس‌انداز کنه. اگر ندونه کی و چقدر پول می‌گیره، چطور می‌تونه برنامه‌ریزی کنه؟ نتیجه این میشه که مدیریت پول رو یاد نمی‌گیره.
۴. استرس می‌گیرن
این بی‌نظمی باعث میشه همیشه نگران باشن که “آیا پول کافی برای فلان چیز دارم؟” یا “دفعه بعد کی قراره پول بگیرم؟”. این نگرانی‌ها ممکنه حتی روی روحیه‌شون اثر بذاره.
۵. احساس مسئولیت کمرنگ میشه
وقتی شما به قولتون برای دادن پول توجیبی پایبند نیستید، بچه هم یاد نمی‌گیره که تو مسائل مالی خودش مسئولیت‌پذیر باشه. این مسئله می‌تونه تو آینده براش مشکل‌ساز بشه.
۶. ممکنه وابسته بشن
وقتی بچه نمی‌دونه پول بعدی کی می‌رسه، ممکنه برای گرفتن پول شروع کنه به چونه‌زدن، خواهش‌کردن یا حتی بازی با احساسات شما. این کارها باعث میشه به جای اینکه مستقل بشه، بیشتر وابسته شه.
۷. اعتمادبه‌نفسشون پایین میاد
وقتی بچه حس کنه نمی‌تونه به چیزی مطمئن باشه، ممکنه احساس کنه خودش هم تو مدیریت پول یا زندگی‌ش ناتوانه. این حس می‌تونه اعتمادبه‌نفسش رو کاهش بده.
چطوری این مشکلات رو حل کنیم؟
1. زمان مشخص: یه روز و زمان ثابت برای پول توجیبی تعیین کنید (مثلاً هر جمعه یا اول ماه).
2. مقدار ثابت: مقدار مشخصی پول بدید که خودش بدونه چقدر قراره بگیره. اگه خواستید مبلغ رو تغییر بدید، حتماً براش توضیح بدید.
3. آموزش مدیریت پول: بهش یاد بدید که بخشی از پولش رو خرج کنه، بخشی رو پس‌انداز کنه و حتی اگه دوست داشت، به کسی کمک کنه.
4. شفاف باشید: اگه به هر دلیلی نمی‌تونید پول رو سر وقت بدید، باهاش حرف بزنید و دلیلشو براش توضیح بدید.
اینطوری هم اعتمادش به شما بیشتر میشه، هم یاد می‌گیره با پولش درست رفتار کنه و آینده مالی بهتری داشته باشه.
@moshaverehkadeh
اشتباهات والدین که باعث اضطراب کودکان میشود:
۱. انجام بیش از حد کارها برای کودک
توضیح:
والدین اغلب به دلیل کمبود زمان، کارهایی را که فرزندانشان می‌توانند انجام دهند، خودشان انجام می‌دهند. این روش سریع‌تر و راحت‌تر است، اما به کودکان فرصت یادگیری مهارتهای جدید یا پذیرش مسئولیت برای اشتباهات خود را نمی‌دهد.
چرا مشکل‌ساز است؟
مانع رشد استقلال کودک میشود.
کودکان مهارتهای حل مسئله و مسئولیت‌پذیری را یاد نمی‌گیرند.
۲. واکنش بیش از حد به اشتباهات کودک
توضیح:
والدینی که مشغله زیادی دارند، اغلب به اشتباهات کودکان با شدت و استرس واکنش نشان می‌دهند. استرس والدین باعث میشود آنها نتوانند به درستی مشکلات را مدیریت کنند یا به کودک پاسخ مناسب بدهند.
چرا مشکل‌ساز است؟
استرس والدین به کودکان منتقل میشود و این الگوی رفتاری در آنها نهادینه میشود.
کودکان به جای یادگیری حل مشکلات، از اشتباه کردن می‌ترسند.
پیشنهاداتی برای بهبود رفتار والدین:
ایجاد فرصت برای استقلال کودک:
به جای انجام کارها برای کودک، زمان بیشتری به او بدهید تا خودش تلاش کند و مهارت‌هایش را تقویت کند.
کنترل واکنش‌ها:
در موقعیت‌های استرس‌زا، قبل از واکنش دادن، چند نفس عمیق بکشید و سعی کنید به جای واکنش احساسی، پاسخ منطقی بدهید.
ترویج یادگیری از اشتباهات:
به کودک بیاموزید که اشتباهات فرصتی برای یادگیری و رشد هستند، نه چیزی برای ترسیدن یا شرمنده شدن.
مدیریت استرس شخصی:
والدین باید راه‌هایی برای کاهش استرس خود پیدا کنند تا بتوانند بهتر به نیازهای کودکانشان پاسخ دهند.
@moshaverehkadeh