وقتی حسین ع در صحنه است اگر در صحنه نیستی هر جا خواهی باش چه ایستاده به نماز چه نشسته بر سفره شراب 🌸 شهید محسن گلستانی 🌸 #انسان_مقاوم https://eitaa.com/mssadeghi_ir

تحلیل شهید ایزدی طوفان الاقصی «دستاوردهای ما بسیار بیشتر از شکست‌هایمان بود. ما موفقیت‌های راهبردی به دست آوردیم و تلفات‌مان تاکتیکی بود. تلفات دشمن بسیار بیشتر از تلفات ما بود» شهادت فرماندهان مقاومت «من شأن شهدا را کم نمی‌کنم، اما آیا اکنون باید خشمگین باشیم که رهبران‌مان در این میدان جان باخته‌اند؟ چرا؟ مگر ائمه نیز این مسیر را نرفته‌اند؟ مگر آن‌ها خود را فدا نکردند تا دین و اسلام باقی بماند؟ پس چرا ناراحت و پشیمان باشیم؟» سوریه و لبنان «آنچه در سوریه یا لبنان رخ داد شکست نیست. کسی که این را می‌گوید، فریب می‌دهد.» وضعیت حزب‌الله امروز به‌ مراتب بهتر از سال‌های گذشته است، هم از نظر اجتماعی، هم نظامی، هم سیاسی و هم لجستیکی و «قابل مقایسه نیست با گذشته» حتی اگر برخی از شکست‌ها یا اشتباهات داخلی شوکی وارد کرده باشد، همه‌چیز از جانب خداوند است و باید آن را پذیرفت. یمن «در اولین عملیات حمایتی آن‌ها، پهپادهای‌شان به ایلات نمی‌رسید، اما امروز حیفا و عمق موجودیت صهیونیستی را هدف قرار می‌دهند» ایران «اکنون آمادگی ما بی‌نظیر است، اگر با حمله دوم (وعده صادق) مقایسه کنیم. وضعیت خوب است، الحمدلله» «این نبرد بر سر قطعه‌ای زمین یا حتی فلسطین نیست. این نبرد میان حق و باطل است. ما سربازان خداوند رحمان هستیم. بر چه پایه‌ای وارد این میدان شدیم؟ فقط برای پیروزی؟ نه. در این میدان ممکن است عقب‌نشینی و تلفات باشد، همان‌طور که پیروزی هم هست. تمام زندگی ما رو به رشد است.» فضای ناامیدی «کفر به فضل الهی» است، «خداوند ما را در برابر دشمنان یاری کرده است» #الهیات_مقاومت #حاج_رمضان @mssadeghi_ir

بی‌پروایی و بی‌بنیادی آیا مطالعات منطقه‌ای «نظریه پایه» نمی‌خواهد؟ ✍حمید ابدی 🔹 کلیپی از آقای هادی معصومی زارع ـ طلبه‌ی دانش‌آموخته دکتری علوم سیاسی و مسئول یکی از میزهای اندیشکده مرصاد ـ را اخیراً دیدم که حاوی این جمله بود:«آمریکا با آلت اسراییل به ایران تجاوز کرد». پیشتر، در میانه‌ی جنگ دوازده روزه نیز، نوشته‌ای از آقای مهدی خراطیان دیده بودم که «سناریوی فتح تهران» توسط آمریکا را با جزییات ترسیم کرده بود. این دو مثال را، هم‌چون مشتی نمونه‌ی خروار، از آن رو نیاوردم تا نقد و گلایه‌ای به کلان‌روایت حاکم بر گفتار ایشان مطرح نمایم. در روزگاری که بازارِ مُدهای «رئال‌پالیتیکی» و پیش‌گویی‌های جنگی با بدترین سناریوی ممکن گرم است(و البته کسی هم ادّعای خلاف واقع را مواخذه نخواهد کرد)، دور دور همین حرف‌ها است و انتظار چیزی جز این را هم نباید داشت. من از لابه‌لای این اظهارات و تحلیل‌ها در جستجوی پاسخِ پرسشِ دیگری هستم: سهم و میزانِ «علم» و مسئولیت علمی در این روایت‌سازی‌ها تا چه اندازه است؟ به هر حال باید دید کسانی که عنوان «اندیشکده»، «کارشناس»، «صاحب‌نظر» و ... را یدک می‌کشند، و مداماً در گفتارهای خود با طعنه و کنایه از بی‌اعتنایی نهادهای رسمی به کارشناسی گله می‌کنند، تا چه اندازه بهره‌مند از مایه‌ی نظری و صورت‌بندی‌های علمی در مواجهه با واقعیت هستند. 🔹 اوّلین تجربه‌ی آشنایی من با فعّالان و کارشناسان مسائل منطقه‌ای(اغلب جوانان حوزوی)، به حدود هفت سال پیش برمی‌گردد. جلساتی بود پیرامون ارزیابی یکی از اسناد ملّی که گروه‌های علمی حوزوی ـ از رشته‌های مختلف ـ ارزیابی خود را پیرامون آن مطرح می‌کردند. جلسه‌ با کارشناسان حوزوی فعّال در حوزه‌ی مسائل منطقه‌ای یک تفاوت ویژه با سایر گروه‌های علمی داشت: اصرار بر «تجربه»، «میدان»، «مشاهده»، «فَکت واقعی» و البته آلِرژی شدید به هرگونه «مبناگروی»، «چهارچوب علمی»، «نظریه‌مندی» و ... . بعدها که فرصت یک فعالیت محدودی در حاشیه یک موسسه‌ی فعّال در مسائل منطقه‌ای را یافتم، و قدری بیشتر فرصت یافتم مستمع آزاد (و البته آماتور) اظهارات و تحلیل‌های فعّالان بین‌المللی و منطقه‌ای باشم و دیدگاه‌هایشان را دنبال کردم، به یک جمعبندی رسیدم: با چیزی فراتر از گفتارهای غریزی و روان‌شناختی رو به رو نیستیم که البته مطالبات و تصفیه‌حساب‌های صنفی هم بر آن سایه انداخته است. تا جایی که من در مشاهداتم دیدم، هر کسی حاویِ چهار شاخصه‌ی زیر باشد، می‌تواند به عنوان صاحب‌نظر مسائل منطقه‌ای در عرصه‌ی فکری و فرهنگی کشور عرضه‌اندام نماید: ـ آشنایی به زبان عربی ـ داشتنِ اطلاعات عمومی پیرامون یکی از کشورهای منطقه و اطلاق عناوینی هم‌چون کارشناس مسائل عراق، کارشناس مسائل یمن، کارشناس مسائل عربستان و ... ـ قدری مراوده با گروه‌های اسلام‌گرا و گروه‌های مقاومت در کشورهای مذکور به عنوانِ «مشاهدات واقعیت‌های میدانی» ـ (و از همه مهمتر،) بی‌اعتمادی شدید و هجو و استهزا و نفیِ سر تا پایِ نهادهای رسمی متولّی مسائل منطقه‌ای: مانند نیروی قدس، وزارت امور خارجه، معاونت بین‌المللی دفتر رهبری و ... . 🔹 وجود این چهار شاخصه، مجوز و شرط لازم و کافی برای اظهارنظر توصیفی و ارایه بسته‌های سیاستی درباره هر موضوعِ خرد و کلانی از مسائل منطقه‌ای به عنوان «صاحب‌نظر مسائل منطقه‌ای» را صادر می‌کند. چیزی که در این میان به کلّی غایب است، طرحی از یک «نظریه پایه» پیرامون سیاست منطقه‌ای جمهوری اسلامی است. در جستجوها و مشاهداتم پژوهشگری را نیافتم که واجدِ تامّل یا تدارک یک بنیاد نظری در باب کلّیت طرح منطقه‌ای جمهوری اسلامی ـ با ملاحظه‌ی اقتضائات و محدودیت‌های عمل ـ باشد. آن‌چه به صورت برجسته با آن مواجه هستیم نوعی «ورّاجیِ بی‌ملاحظه» نسبت به پروژه‌ی منطقه‌ای جمهوری اسلامی است: بی‌ملاحظه‌گی نسبت به اداره کشور، بی‌ملاحظه‌گی نسبت به سرمایه‌ی اجتماعی داخل ایران، بی‌ملاحظه‌گی نسبت به قوانین بین‌المللی، بی‌ملاحظه‌گی نسبت به امر ملّی و دولت رسمی در کشورهای منطقه، بی‌ملاحظه‌گی نسبت به امر توسعه در کشورهای منطقه و ... . این بی‌اقتضایی و بی‌ملاحظه‌گی زمینه‌ی مناسبی برای پرواز دادن آرزوهای بدون مرز را فراهم می‌کند. همین بی‌اقتضایی و بی‌ملاحظه‌گی است که هر پیشنهادی ـ ساختن بمب اتم، زدن همه منافع و پایگاه‌های آمریکا در منطقه، بستن تنگه‌ی هرمز و ... ـ را در دسترس و قابل انجام می‌یابد. این بی‌ملاحظه‌گی است که بی‌پروایی در موضع‌گیری را تمهید می‌نماید. این بی‌پروایی که در مواضعِ صاحب‎‌نظران مطالعات منطقه‌ای می‌بینیم، محصول «علم‌ورزی و میدان‌دیدن» نیست، محصولِ «فقدان نظریه پایه» در شهرِ بی‌کلانترِ مطالعات منطقه‌ای است. @mssadeghi_ir

ﺣﻴﺪر ﺣﻴﺪر ﺣﻴﺪر ﻳﺎ ﺣﻴﺪر اﻳﺮان ای ﺳﺮای اﻣﻴﺪ ﺑﺮ ﺑﺎﻣﺖ ﺳﭙﻴﺪه دﻣﻴﺪ ﺑﻨﮕﺮ ﻛﺰﻳﻦ راه ﭘﺮ ﺧﻮن ﺧﻮرﺷﻴﺪی ﺧﺠﺴﺘﻪ رﺳﻴﺪ اﮔﺮﭼﻪ دل ﻫﺎ ﭘﺮ ﺧﻮن اﺳﺖ ﺷﻜﻮه ﻋﺰت اﻓﺰون اﺳﺖ ﺳﭙﻴﺪه ﻣﺎ ﮔﻠﮕﻮن اﺳﺖ وای ﮔﻠﮕﻮن اﺳﺖ ﻛﻪ دﺳﺖ دﺷﻤﻦ در ﺧﻮن اﺳﺖ ﺣﻴﺪر ﺣﻴﺪر ﺣﻴﺪر ﻳﺎ ﺣﻴﺪر ای ﺣﺮم آل ﭘﻴﻤﺒﺮ ای ﻛﺸﻮر ﺳﺎﻗﻰ ﻛﻮﺛﺮ ﺗﻮﻳﻰ ﺧﺎک ﭘﺎک ﺷﻬﻴﺪان ﻣﺮدان ﺗﻮ ﻟﺸﻜﺮ ﻓﺎﺗﺢ ﺧﻴﺒﺮ ﺣﻴﺪر ﺣﻴﺪر ﺣﻴﺪر ﻳﺎ ﺣﻴﺪر ﺟﺎن ﻣﻨﻰ ای وﻃﻦ ﻣﻄﻬﺮ وﻃﻦ ﺷﺮﻳﻒ وﻃﻦ ﻣﻄﻬﺮ داری ﺑﺮﻛﺖ ﺑﻪ ﻣﺪد زﻫﺮا ﺑﻪ ﻣﺪد ﺣﻖ ﺑﻪ ﻣﺪد ﺣﻴﺪر ای ﺣﺮم آل ﭘﻴﻤﺒﺮ ای ﻛﺸﻮر ﺳﺎﻗﻰ ﻛﻮﺛﺮ ﺗﻮﻳﻰ ﺧﺎک ﭘﺎک ﺷﻬﻴﺪان ﻣﺮدان ﺗﻮ ﻟﺸﻜﺮ ﻓﺎﺗﺢ ﺧﻴﺒﺮ ﺣﻴﺪر ﺣﻴﺪر ﺣﻴﺪر ﻳﺎ ﺣﻴﺪر اﻳﺮان ای ﺣﺮﻳﻢ رﺿﺎ ﻏﺮﻗﻰ در ﺷﻤﻴﻢ رﺿﺎ ﻫﺴﺘﻰ ﺗﻮ ﻫﺴﺘﻰ ﻣﺎ در دﺳﺘﺎن ﻛﺮﻳﻢ رﺿﺎ ﺗﻮﻳﻰ ﺑﻬﺸﺖ ﭘﻬﻨﺎور ﺑﻪ ﻧﻮر اﻟﻠﻪ اﻛﺒﺮ ﻣﺪد ﮔﺮﻓﺘﻰ از ﻣﻮﻟﺎ ﺟﺎن از ﻣﻮﻟﺎ ﺑﻪ ﺷﻮر ذﻛﺮ ﻳﺎ ﺣﻴﺪر آﻳﻴﻨﻪ ﻧﻮر ﺑﻪ دم ﺣﺴﻴﻨﻰ زﻳﺮ ﺳﺎﻳﻪ ﻋﻠﻢ ﺣﺴﻴﻨﻰ ﻫﻤﺴﺎﻳﻪ ای ﺑﺎ ﺗﺮﺑﺖ ﺣﺴﻴﻦ و ﺻﺤﻦ وﺳﻴﻊ ﺣﺮم ﺣﺴﻴﻨﻰ آﻳﻴﻨﻪ ﻧﻮر ﺧﺪاﻳﻰ ﺗﻮ ﺧﺎﻧﻪ اﻫﻞ وﻟﺎﻳﻰ آﻏﺸﺘﻪ ﺑﻪ ﻋﻄﺮ ﺷﻬﻴﺪی اداﻣﻪ داﺋﻢ ﻧﻬﻀﺖ ﻛﺮب و ﺑﻠﺎﻳﻰ ﺣﻴﺪر ﺣﻴﺪر ﺣﻴﺪر ﻳﺎ ﺣﻴﺪر ﺣﻴﺪر ﺣﻴﺪر ﺣﻴﺪر ﻳﺎ ﺣﻴﺪر ﻳﺎ ﺣﻴﺪر ﻳﺎ ﺣﻴﺪر ﺣﺴﻴﻦ ﺣﺴﻴﻦ ﺟﺎﻧﻢ ﺣﺴﻴﻦ ﺟﺎن #ای_ایران بخوان @mssadeghi_ir

🌀 بیانات استاد شیخ هادی نجفی از اساتید خارج فقه و اصول اصفهان 🇮🇷 مقاومت و پیروزی در جنگ ۱۲ روزه اسرائیل علیه ایران اسلامی 🎧 دروس کربلا (۷۳) ❇️ به تمام آحاد این ملت باید سر تعظیم فرود آورد چون از کربلای حسین درس گرفتند و حماسه آفریدند. چه اهل سنت چه ادیان دیگر پای وطن خود ایستادند. 🔺 کاری به قضایای سیاسی طی این سالها نداشتم اما از افتخار این ملت نمیتوانم چشمپوشی کنم. ♨️ معلوم شد تمام #سیاست‌های_رهبری در چند دهه گذشته درست بود؛ تا لبنان و سوریه بود، جنگی در ایران نبود؛ حتی مخالفین اقرار کردند. 🚀معلوم شد سیاست‌های نظامی ما هم درست بود، اگر این موشک‌ها را نداشتیم اگر سرداران شهید تهرانی مقدم و حاجی زاده را نداشتیم با چه وسیله‌ای قرار بود از این ملت دفاع شود؟ 🔻همه آن کسانی که می‌گفتند دوران موشک گذشته است معلوم شد اشتباه کردند. اگر موشک نداشتید مگر شما را رها می‌کرد؟! غزه را نگاه کنید دو سال آن را می‌کوبد؛ مگر رها می‌کند؟! می‌خواستند ایران را غزه دوم کنند؛ می‌خواستند ایران را تجزیه کنند. الحمدلله موفق نشدند‌. ✅یک غنیمت بزرگ در این جنگ این بود که مردم دوست و دشمن خود را شناختند. در این نبرد هرکسی پشت ایران و نماد ایران یعنی مقام معظم رهبری قرار گرفت، خدا او را به سلامت بدارد. 🇮🇷با سرافرازی ما پشت ایران و #نماد_ایران آیت الله خامنه‌ای دام ظله العالی قرار می‌گیریم. چه کسی جرأت دارد به اسرائیل تو بگوید؟! اینها همه با هوشمندی رهبر این مملکت واقع شد. با افتخار پشت سر رهبری می‌ایستم. امیدواریم رهبری در حصن حصین الهی محفوظ بماند و از ایران و ایرانی دفاع کند. 📅 ۲۰ تیر ۱۴۰۴ @Manahejj

💠 گزارش جامع از گفت‌وگوهای پشت‌پرده در بیروت پیرامون جنگ‌های رژیم صهیونیستی علیه جبهه مقاومت ✍️ قاسم قصیر 🔸 در چارچوب بررسی و ارزیابی جنگ‌های اخیر و جاری میان نیروهای مقاومت و رژیم صهیونیستی—چه در فلسطین، لبنان، یمن و ایران، و به‌ویژه در جریان جنگ اخیر میان جمهوری اسلامی ایران و رژیم صهیونیستی—و در حالی که هنوز وضعیت در لبنان و فلسطین به‌طور کامل روشن نیست، مجموعه‌ای از نشست‌های گفت‌وگو‌محور در پایتخت لبنان، بیروت، به‌صورت غیرعلنی برگزار شد. 🔸 این جلسات با حضور شماری از شخصیت‌های فکری، سیاسی، امنیتی، دیپلماتیک و رسانه‌ای و به دور از توجه رسانه‌ها شکل گرفت؛ با هدف ارزیابی نقاط قوت و ضعف این جنگ‌ها، شناسایی خلأها و تحلیل روند تحولات از عملیات «طوفان الاقصی» تاکنون، به‌ویژه در ارتباط با جنگ مستمر علیه لبنان. 🔸 جمع‌بندی اولیه این نشست‌ها که با مشارکت چهره‌های دارای نقش‌ کلیدی در سال‌های اخیر در لبنان و منطقه انجام شد، در این گزارش مطرح شده است. 📌 ادامۀ مطلب را در لینک زیر بخوانید: https://B2n.ir/pe9630 #جبهه_مقاومت #رژیم_صهیونیستی ⬅️ شعوبا، پایگاهی برای آشنایی با جامعه و فرهنگ ملل مسلمان @shouba

به نام او که از آیات او بسیار باید گفت خدا زنده است، این را اول اخبار باید گفت خدای انتم الاعلون، وقت نصرت و امداد خدای وعده‌های صادق لایخلف المیعاد خدا از عمر نوح آینه‌ای هم‌قد ایمان ساخت همان نوحی که کشتی را به امرش در بیابان ساخت و ابراهیم در هر امتحان بر او توکل کرد خدا در آتش نمرود بین شعله‌ها گُل کرد خداوندی که از نیل خروشان جاده می‌سازد و اعجاز از عصایی پیش پا افتاده می‌سازد عزیز مصر، روزی یوسف در چاه افتاده ست خدای ما خدای لحظه‌های خارق‌العاده ست به خاک ذلت افتاده ست، پیش او تکبرها خدای بدر، آن پیروزی دور از تصورها به صدها جلوه ما آن روح را در کالبد دیدیم خدای بدر را در عبرت تلخ احد دیدیم خدا در خط به خط وعده‌های راستین پیداست خدا در ضرب شمشیر امیرالمومنین پیداست حسین بن علی در قتلگاه او را تماشا کرد جهان راه خودش را از همان گودال پیدا کرد فراتر از همه تحلیل‌ها، آری خدایی هست تماشاچی مباش ای دل، تو را هم کربلایی هست خدا امروز هم مانند دیروزش خدایی کرد خدا بود آنکه در تشییع سید خودنمایی کرد فقط او مرگ را اینگونه در انظار زیبا کرد خدا در لحظه‌های آخر سنوار غوغا کرد خدای حاج قاسم، آن بزرگ روستازاده همان مردی که با اخلاص دنیا را تکان داده در آن باران و مه تنها خدا تسکین مردم شد شبی که تکه‌ای از قلب ما در ورزقان گم شد خدا حالا رئیسی را به یک حجت بدل کرده ست چه زیبا پیکرش را پرچم ایران بغل کرده ست خدا این اشک‌ها را عصر عاشورا سیاسی کرد یکایک سوگواری‌های ما را هم حماسی کرد خدا با ماست، او اینجاست، هم مقصود، هم راه است همیشه نصرتش در باور ان تنصروا لله است خدا در غزه افشا کرد، راز روزگار این است که معیار شرافت نسبت ما با فلسطین است نمانَد ظلم پابرجا، نمانَد سرخوشی‌هایش مگر فرعون خیری دیده از کودک‌کشی‌هایش به جولان ستم تاریخ هم در حال تکرار است معاویه ست در شام اینچنین سرگرم کشتار است خدا زنده ست و حرمان است در زندان خود ماندن خدا زنده ست و کفران است در بُهت احد ماندن مبادا دست روی دست بگذاریم و بنشینیم اگر حرکت کنیم، آن قله را نزدیک می‌بینیم در این اوضاع وانفسا مباش از بی‌تفاوت‌ها تبر بر دوش باید بود در پیکار با بت‌ها اگرچه سفره‌ها زخمی شد و این زخم کم هم نیست یقین داریم اما خارج از این مرز مرهم نیست نجابت، پایمردی، یک‌دلی، ایمان، امید اینجاست به هر سو رو کنی، جانی جوان، سروی رشید اینجاست ز خاطر بردن این سروها رسم فتوت نیست و ما را جز شهیدان با کسی عقد اخوت نیست نیندازیم کشور را به دام حزب بازی‌ها در این جنگ روایت‌ها در این بن‌بست‌سازی‌ها بدا بر حال آن چشمی که در این روزها خواب است به هر نحوی تماشا می‌کنم، این جنگ احزاب است به اسم صلح، در دستان شیطان نامه ی جنگ است هراسی نیست در دل‌ها، اگر هنگامه ی جنگ است هراسی نیست از شیطان، ز های و هوی طغیانش اگر او می‌کند آغاز، دست ماست پایانش نترسیم و نترسانیم، ترس آهنگ ابلیس است بدان که ناامیدی آخرین نیرنگ ابلیس است تمام زخم‌های ما برای حفظ این خانه ست کسی با گرگ اگر فکر توافق کرد، دیوانه ست بیا ای هم‌وطن فریاد شو ضد فراموشی خیالی خام را دیده، شتر در خواب خرگوشی بگو از دیرباز این مرز وقت رزم چالاک است از این قلدرترش امروز در خروارها خاک است بسوز ای سعی باطل، پرچم ایران نمی‌سوزد نمی‌دانی مگر در شعله‌ها ایمان نمی‌سوزد گمان بردی که این‌بار این حکایت فرق خواهد کرد؟ خدا فرعون را یک بار دیگر غرق خواهد کرد هر آنچه داشتی رو کرده‌ای، این آخرین برگ است سر جان شرط می‌بندم، قمار آخَرت مرگ است ولی ما وعده‌ ی حقیم و از باطل نمی‌ترسیم شهادت آرزوی ماست، از قاتل نمی‌ترسیم به کف پیراهنی خونین، کسی از راه می‌آید خدا زنده ست ای مردم، ولی‌الله می‌آید به استقبال او فریاد شد: انّا علی العهدی کسی که هست عیسی از حواریون او: مهدی #محمد_رسولی #الهیات_مقاومت #نظم_مقاومت @mssadeghi_ir

#احمدیان، دبیر شورایعالی امنیت ملی در گفت و گوی تلفنی با طحنون بن‌زاید آل‌نهیان مشاور امنیت ملی امارات متحده عربی، ضمن تشکر از مواضع امارات در محکوم نمودن تجاوز رژیم صهیونی به ایران، درباره مهمترین موضوعات منطقه‌ای ... ۱۴۰۴.۴.۲۲ خب این اولین خبر رسانه‌ای از دبیر شورای عالی امنیت ملی از زمان جنگ تاکنون است! فکر می‌کردم شاید مجروح و ناتوان هستند که نمی‌توانند در جنگ حتی یک توئیت بزنند! خب خدا را شکر سلامت هستند و بالاخره بعد از چندین روز از پایان جنگ خبری از ایشان منتشر شد. الحمدلله که دبیر شعام داریم. @mssadeghi_ir

مقاومت، طرح ایجابی پیشرفت1 برخی مقاومت را میدان درگیری حکومتی ایدئولوژیک می‌دانند تا پیمانکار مبارزه با همه انواع ظلم در عالم باشد. این تصویر ذاتا با اداره عقلایی و مبتنی بر وفاق ملی جمع نمی‌شود. برخی بر اساس فهمی از درگیری حق و باطل، مقاومت را جنگ جنگ تا پیروزی می‌فهمند. قواعد این جنگ نیز در دوگانه جهاد دفاعی-ابتدایی و ذیل سنت الهیِ مقاومت آنگاه پیروزی، مشخص می‌گردد. تاملی در تحولات منطقه نشان می‌دهد که نه این است نه آن. نه ما در فاز دفاعی صرف هستیم و نه رژیم. نه طرح ما فقط درگیری نظامی است و نه دشمن. شاید واژه مقاومت رهزنی داشته باشد؛ مقاومت در برابر طرح استکبار در منطقه و خصوصا پادگان اسرائیل، موهم دفاع در برابر هجوم است. اما طبع ارتباطی سیاست بین‌الملل صحنه را از حمله و دفاع به معرکه بسط نفوذ دو طرفه تغییر داده است. همین بدفهمی از بسط نفوذ است که چالش سیاست خارجی نظام در منطقه را شکل داده و محور مقاومت را صرفا تنش‌زایی بی‌انتهای نظامی معرفی می‌کند. در حالیکه ایجاد این محور، صرفا سلبی نبوده و در کلیت خود کاملا ایجابی است. مرور روند گسترش اسلام در دوره رسول الله (ص) به درک بهتر این رویکرد کمک می‌کند. در آن زمان هم میدان نزاع، محصور در دوگان جنگ ابتدایی-دفاعی نبود. از مدینه به بعد، همه جنگ‌ها را باید ذیل طرح انبساطی دید که حضرت (ص) با تلاشی عجیب، در ابعاد مختلف در پی تثبیت آن بودند. چه آنهایی که ابتدا به حمله از سوی پیامبر (ص) بوده چه آنهایی که از سوی کفار، همه در فضایی از کنش و واکنش‌های سیاسی، امنیتی، اقتصادی و تبلیغی بود و در نهایت از سوی اسلام یک طرح ایجابی روی زمین ارائه می‌شد. مسلمین از قبل می‌دانستند که قرآن رسالتی جهانی دارد. عمده آیاتی که مخاطب قرآن را "عالمین" می‌داند در مکه نازل شده بود و فارغ از آن، حتی مشرکین نیز در لایه سیاسی گفتگو با پیامبر (ص) و در میان خودشان می‌دانستند که دین جدید داعیه‌ای فراتر از حجاز و حتی عرب دارد و با روم و فارس به چالش برخواهد خاست. به این‌ها اضافه کنید بهانه به حق مسلمین را که قریش در دوران مکی به مال و جانشان تعرض کرده بودند. در مقابل هم کفار قریش می‌دانستند که با خروج هسته دعوت از مکه و پناه بردن به شهر کوچک یثرب، تهدید از آنان دفع نشده است. خاصه آنکه از عمر پروژه ایلاف و ارتباطات امنیتی و تجاری مکه با گستره‌ای از یمن تا شام و مصر و عراق، زمان زیادی نگذشته بود و تجار قریش نمی‌خواستند دین جدید آن را خراب کند. به همین دلایل از ابتدا با تحریک و ارتباط گرفتن با یهود، منافقین و بدویان اطراف یثرب، شروع به طراحی و ضربه زدن به امت جدید کردند. در فضایی که طرفین مشغول اقدام علیه دیگری هستند، طبعا نمی‌توان به صرف حمله پیش دستانه یکی، نام هجوم ابتدایی بر آن گذارد. بدر اگرچه با تحرک نظامی مسلمین برای حمله به کاروان تجاری قریش آغاز می‌شود، اما با عبور تجار و پیشروی کاروان نظامی مکه به نزدیکی مدینه، بیشتر به دفاع مسلمین از حریمشان شبیه می‌شود. کما این که احد صرفا هجوم کفار نیست؛ واکنش آنان به افزایش نفوذ اسلام در پیش از آن است که آمیخته‌ای از تحرکات نظامی و تبلیغی و انعقاد پیمان‌های دوجانبه در مثل ودان و بواط و ذوالعشیره بود. این صحنه، صرفا میدان زد و خورد نیست. بلکه میدان افزایش نفوذ و اقتدار است و جنگ، یکی از ابزارها در این میان. نتیجه کار پیامبر (ص) در انتهای حیاتشان، مجموعه‌ای از جنگ‌ها نیست، بلکه اسلام آوردن عمده شبه جزیره است، به گونه‌ای که سنت چند هزار ساله بت پرستی در این منطقه برچیده شد. این با جنگ صرف رخ نداده، کما این که با تبلیغ صرف نیز به دست نیامده است. پیمان‌های امنیتی دوجانبه متعددی منعقد شده و ساختار امنیت تجاری حدودا بازطراحی شده است. حوزه نفوذ اسلام گسترش یافته، کما این که در برابر عرب متشتت و پراکنده آن زمان، یک رویای بسیار بزرگ و فراتر از تصورات تاریخیشان قرار داده است. حضرت (ص) درگیر و زمین‌گیر جنگ با قریش نبوده، آنقدر که در همان اثنای مسئله کفار مکه، در مرزهای شام نیز عرب‌های وابسته روم، قضاعه و غسانیان، از دین جدید احساس خطر می‌کنند و با ایجاد ناامنی برای کاروان‌های مدینه، قصد حمله به آن را دارند. حاصل، غزوه دومه الجندل در سال پنجم و پیش از جنگ احزاب است که سرآغاز کنش و واکنش‌هایی در آن منطقه و در نهایت تسلیم و اسلام آنان است. پس از این ماجرا و باز هم پیش از آنکه تکلیف مکه یکسره شود، در سال ششم، در مرزهای شام و در واکنش به قتل پیک اسلام به رومیان، سریه موته را داریم که منتهی به شهادت جعفر و زید و ابن رواحه و عقب نشینی لشگریان به مدینه شد؛ روندی که در تبوک و لشکر اسامه ادامه یافت. در همه این مدت نیز جریان تبلیغ در پیوستگی با بازوهای نظامی و امنیتی و تجاری به شدت فعال است و از یمن تا مرزهای شام و عراق و از تهامه تا نواحی بحرین را شامل می‌شود. ✍محمد طلایی @mssadeghi_ir

مقاومت، طرح ایجابی پیشرفت 2 همانطور که بسط نفوذ اسلام در سال‌های مدینه، یک پروژه ایجابی بود و نه صرفا مبارزه‌ای سلبی، صدور انقلاب نیز صرفا قیامی دن‌کیشوت‌وار برای درگیری با هرآنچه مظاهر ظلم در جهان است نبوده و نیست. اساس مقاومت در واقع بازسازی اجتماعی جوامع بر اساس ایده پیشرفت مبتنی بر استقلال بوده است، جوامعی که در برابر هیمنه تمدن وحشی، از درون تهی شده بودند با مقاومت صرفا نمی‌خواهند بازی‌خراب‌کن منطقه باشند، بلکه حامل ایده‌ای جدید برای سامان دادن به روابط بین‌الملل در منطقه بوده‌اند. چشم بینا می‌خواهد تا عقلانیت نظام از ابتدای پیروزی انقلاب تاکنون را ببیند، و البته کاستی‌های حرکت را ناظر به همین رویکرد کلان رصد نماید. از ابتدای انقلاب، امام (ره) با تاکید بر استقلال و ساختن کشور، با احتیاط وارد مسئله ارتباط با گروه‌های مقاومت شد. خطوط اصلی راهبردی امام (ره) در صدور انقلاب هنوز هم توسط نظام رعایت می‌شود: - اصالت صدور گفتمان و اشاعه نرم. هرچند پشتیبانی لجستیک و حتی حضور نظامی به صورت جدی دنبال می‌شود، اما اصل بر بیداری ملت‌هاست. حزب‎الله و فلسطینی‌ها و انصارالله و مقاومت عراق خود بالغ اند و برای خود تصمیم می‌گیرند و البته طبعا ایران از مؤلفه‌های تصمیمشان غائب نیست. - اصالت استقلال و پیشرفت درونی کشور و منطقه نه به معنای خودکفایی در همه چیز، بلکه به معنای هویت مستقل و تصمیم‌گیری آزادانه ملت‌ها برای خود. تمرکز بر ساخت و آبادانی کشور هم به شدت در ادبیات امام پررنگ است و هم در گفتمان‌سازی رهبری در حدود 25 سال اخیر اظهر من الشمس است. این پیشرفت مستقل، از یک زاویه خود بخشی از ایده مقاومت است. - اصالت الگو شدن کشور برای سایر مستضعفین و در نتیجه پرهیز از انقلاب کردن ما برای دیگران. الگو شدن از سویی نشان از اولویت ساخت درونی دارد و از سویی وجه نهضتی و مردم‌بنیاد حرکت‌های منطقه‌ای را پررنگ می‌کند، تا جریان واقعی هم‌پیمان انقلاب اسلامی و بلکه خود انقلاب اسلامی ایجاد شود. - پرهیز از درگیر شدن در چالش‌های بی مورد مانند اعزام به سوریه در سال ۶۱، جنگ با آمریکا در سال 69 و درگیری با طالبان در دهه 70. پس از رحلت امام (ره)، ظاهرا ملاحظه حفظ روابط منطقه‌ای بیشتر شد و شاید این به دلیل دیربازده بودن حرکت‌های نهضتی بوده است. هرچند نمی‌توان طبع روابط بین‌الملل در به رسمت شناختن واحدهای رسمی به جای نهضت‌های سیال اجتماعی را نادیده گرفت. مجموع این ملاحظات، نشان‌گر این است که نظام می‌خواهد نظم جدید منطقه‌ای خلق کند نه یک بی‌نظمی گسترده. نقطه مرکزی این نظم همان پیشرفت مبتنی بر استقلال در منطقه است نه یک درگیری بی‌انتها. یک معنا باید در دل جوامع منطقه خلق و تثبیت شود تا بتوانند حرکتی جدید و مستقل از قدرت‌های دنیا بیافرینند. شاید در طرح ایران نقص‌های جدی در پیوست‌های اقتصاد سیاسی بین‌الملل وجود داشته باشد، طبعا ضعف ما در این موارد به مشکلات مزمن تمدنی‌مان برمی‌گردد. اما رویکرد کلی مشخص است؛ اقناع منطقه (اعم از دولت‌ها و ملت‌ها) برای تغییر نظم منطقه و حرکت به سمت پیشرفتی مبتنی بر استقلال. در این فضا: - نظام با کشورهای دخیل در حمله به کشور مدارا می‌کند تا بتواند تنش‌ها را کنترل شده مدیریت کند. - با دستکاری‌های عمده برای به هم ریختن دموگرافی منطقه توسط بیگانه به شدت برخورد می‌کند. (ماجرای عراق و سوریه از 10 سال پیش) - از دامن زدن به تنش با آمریکا در منطقه تا حد امکان پرهیز می‌کند، چون جنگ فراگیر با ایالات متحده در کنار هزینه‌های داخلی، عملا درگیری با کشورهای متعددی در منطقه نیز هست. - با رویکرد جنگ بدون جنگ، از ورود به تنش‌ها به صورت مستقیم می‌پرهیزد. هم در افغانستان، هم در عراق و هم در سوریه تا اواخر این گونه بود. حتی در طوفان الاقصی هم با این که تهدید وجودی برای محور مقاومت بود، نظام از ملاحظه خویش دست نکشید. نگارنده تحلیل خویش را پیش از آن در اینجا آورده است. معرکه وجودی مقاومت _ اسرائیل هم با همین طرح قابل توضیح است. اسرائیل احساس می‌کند مقاومت گام به گام عرصه را بر او تنگ کرده و خواهد کرد. این محاصره صرفا میلیتاریستی نیست، معنای مقاومت در حال خلق اقتدار است. اقتداری که محرک اصلی پیشرفت‌های مستقل جوامع می‌تواند باشد. مقاومت قبل از آنکه بخواهد اسرائیل را پس بزند، باید خود را در جامعه هدفش تثبیت کرده باشد و حامل همان ایده ایجابی باشد. طبعا این که در این معرکه عمدتا ابزار گفتمانی و نظامی-امنیتی کار می‌کند و ما کماکان نتوانسته‌ایم دیپلماسی و اقتصاد را نیز به صورت شایسته‌ای فعال کنیم، آزاردهنده است، اما این نواقص مفهوم مقاومت را قلب ماهیت نمی‌کند. ✍محمد طلایی @nafy_va_esbat @mssadeghi_ir

🎧 صوت کامل بیانات صبح امروز رهبر انقلاب در دیدار رئیس و مسئولان قوه قضائیه. ۱۴۰۴/۰۴/۲۵ 🎙از طریق یکی از سکوهای زیر بشنوید👇 📥 castbox | shenoto | سایت