سلام و شبتون بخیر، چقدر زیبا و دلگرم‌کننده بود خوندن این تجربه‌تون. واقعاً ازتون ممنونم که این لحظه‌ی خاص رو با من به اشتراک گذاشتید 🌷 پاسخ فرزندتون نه‌تنها جالب، بلکه از نظر روان‌شناسی بسیار ارزشمنده. اینکه یک کودک بتونه با این صراحت بگه: «اول خودم رو دوست دارم» نشونه‌ی شکل‌گیری یک عزت‌نفس سالم و مثبت در درونشه — چیزی که ما در جلسات روان‌شناسی بارها تلاش می‌کنیم تا در بزرگسالان بازسازی کنیم. سؤالش هم بسیار تأمل‌برانگیزه: «پس خودت چی؟» این جمله ساده، در واقع یک دعوت غیرمستقیمه به بازنگری در رابطه‌ی ما با خودمون. بسیاری از والدین، مخصوصاً مادرها، خودشون رو در اولویت آخر قرار می‌دن، در حالی که مراقبت از خود، پایه‌ای‌ترین نیاز برای مراقبت درست از دیگرانه. فرزند شما اینو به زبان ساده اما عمیق بیان کرده. این اتفاق برای من هم یک نشونه‌ی بسیار امیدبخش بود که تربیت‌های آگاهانه چقدر می‌تونن درونی بشن و اثرات پایداری داشته باشن. درود بر شما که با قلبی باز و ذهنی هوشیار، به این مکالمه‌ی کوچک، نگاه بزرگ داشتید 🌱 و درود بر این کودک باهوش و سالم‌دل که آینه‌ی درون ما بزرگ‌ترهاست. با احترام و آرزوی دل‌آرامی🌿 ✍تاتلاری_روان‌شناس کودک‌و‌نوجوان #روان‌شناس_کودک‌و‌نوجوان #خود_دوستی ✅ رشد آگاهانه || #زندگآنی‌نو 👇 @C_onino_ir