➕️حجت‌الاسلام علی مهدیان: رییسی که مملو از تواضع بود ☘دو بار آقای رییسی را از نزدیک دیدم، دوبار خیلی ساده و ظاهرا کم اهمیت، غیر از این دوبار چند باری گفته بودند در جلساتی با حضور ایشان بروم اما سستی کردم و نرفتم. کاش میرفتم. اما همین دو بار هم که ایشان را از نزدیک دیدم، برای من به عنوان یک طلبه خیلی درس‌آموز بود. ☘بار اول بعد از نماز مغرب و عشاء گوشه صحن رضوی داشتم قدم میزدم. او هم تنها بود داشت جایی میرفت، قبل از ریاست جمهوری اش بود، سلامی کردم، در حالی که داشت عبایش را مرتب میکرد جواب داد و رد شدیم، همین. اما همین چند لحظه در ذهنم ماند. با خودم گفتم چقدر خاکی بود این سید. سادگی و تواضعش بر ذهن و قلب من طلبه طوری اثر کرد که گویا خودخواهی و تکبرم را جلوی چشمم آورد، از خودم خجالت کشیدم. همه اینها به اندازه کمتر از سی ثانیه که از کنار هم عبور کردیم اتفاق افتاد ولی نقش آن اثر، هنوز هم در یادم مانده. ☘بار دوم زمانی بود که قرار بود در حسینیه جماران متنی را در اندازه پنج تا ده دقیقه بخوانم. در جمع جهادیها. حقیقتش نمیخواستم بروم، با طلاب قرار داشتم و احساس میکردم حالا دیگران میتوانند جای من بروند و صحبت کنند، اما دوستانم خیلی اصرار کردند طوری که احساس کردم اگر نروم ناراحت میشوند و بد برداشت میشود. رفتم. و چه جلسه با صفا و با حالی بود، حسینیه جماران در میان دوستان جهادی، با حضور آقای رییسی رییس جمهور. ☘اولین نفر هم من باید متنم را میخواندم، شروع متن طوری بود که اگر ادامه پیدا نمیکرد گویا نقد آقای رییسی است، نمیدانم ، شاید خودم اینطور فکر میکردم. مجری بی تجربه و سر به هوای جلسه سر دو دقیقه گفت تمام کن. هر چه تلاش کردم چند جمله بیشتر بخوانم که بد برداشت نشود، نشد. کاغذم را که برداشتم که بروم، موقع رفتن در حالیکه همه نشسته بودند از عزیزان و بزرگواران مختلفی که آنجا بودند، اما ☘ناگهان دیدم رییسی تمام قد بلند شد و ایستاد، آنقدر متواضع بود انگار مقابلش مقام رهبری ایستاده است، از تواضع او خجالت زده شدم، گفت خواهش میکنم متن را بدهید من همه اش را میخوانم. متن را دادم. وقتی میرفتم تصویر رفتار او از ذهنم پاک نمیشد. تواضعش که در همه سکنات و رفتارش موج میزد مرا به هم ریخته بود. احساس میکردم او در حال مبارزه ای عمیق و درونی است، احساس میکردم تواضع را با همه وجود به خودش یادآوری میکند. احساس میکردم با این کارش همه زشتی خودخواهی ام را دوباره مثل آینه به من نشان میدهد، بدون اینکه واقعا بنای بر این کار داشته باشد. احساسم این بود. ☘مناصب حکومتی ادامه و ذیل ولایت الهی رسول خدا است و خدای متعال به پیامبرش میفرماید: و اخفض جناحک لمن اتبعک من المؤمنین. تواضع باید ویژگی اصلی جلوداران و امامان جامعه ایمانی باشد. آنها که اهل علمند باز بیشتر باید متواضع باشند، به قول امیر المومنین علی ع : التواضعُ ثمرة العلمِ اساسا توحید موحدین عالم در سیمای تواضع با مردم ظاهر میشود. رفتارهای رییسی آنقدر متواضعانه بود که عده ای راحت به او تهمت میزدند و کوچکش میشمردند، ولی تواضع میوه دانش او بود، ویژگی امامت و هدایت و عقل او بود. او با سبک و سیره اش جریانهای سیاسی که خودخواهی شاخصه اصلی شان بود به چالش میکشید، همینطور اهل علم را، چه حوزوی و چه دانشگاهی. اما بیش از همه او، چه استاد خوبی بود برای ما طلبه ها. @ali_mahdiyan

✨ این مردم تا به حال دست کم سه‌بار خانه‌شان را از نو ساخته‌اند. آن جنوبی حتی همین چندماه پیش همان موقع که در حیاط خانه‌اش قلیان می‌کشید و به در و دیوار خانه‌اش نگاه می‌کرد، نقشهٔ جدید خانه را در ذهنش کشیده؛ با خودش گفته: «اگر دفعهٔ بعد اسرائیل خرابش کرد، این‌بار این‌طوری می‌سازمش.» #عربیکا سفر به لبنان در روزهای غم و شادی

1️⃣ زن، حافظه زندگی مشترک است. بدون زن، زندگی نه گذشته‌ای دارد و نه آینده‌ای؛ بدون زن، زندگی لحظاتی گذراست که از گذرانش هیچ اثری بر هیچ چیزی باقی نمی‌ماند. #یادگاری #روایت ➕️ @Yaminpour

2️⃣ زن، راوی زندگی‌است؛ بدون روایت، ما از زمان مشترک و مکان مشترک چیزی نمی‌فهمیم. زن، با روایتش از چیزها، حافظه زندگی را می‌سازد. زن، سخن می‌گوید و سخن گفتن او، مرد را از سکوتی که ماحصلش فراموشی قصه‌ی زندگی است، نجات می‌دهد. سکوت مرد، لازمان و لامکان است؛ بدون حافظه است. مرد، مجموعه‌ای از کارهاست، روایت مرد هم بر عهده زن است. #یادگاری #روایت ➕️ @yaminpour

3️⃣ هر روایتی، ابتدا با یک "ابَر پیرنگ" بنیاد گذاشته می‌شود. ابَر پیرنگ، همان چیزی است که رخدادها را معنا میکند و خوراک فهم ما از چیزها را فراهم میآورد. ابَر پیرنگِ زندگی مرد را زن می‌سازد. وقتی زنی در جایی هست، آنجا، خانه است. خانه همان‌جایی است که مرد در انتظار رسیدن به آن زنده است. "زندگی" همانا در انتظار رسیدن به خانه است. #یادگاری #روایت ➕️ @Yaminpour

امروز، اول اردیبهشت، به‌نام‌ سعدی نام‌گذاری شده. شاید دقیق‌ترین سخن درباره‌ی سعدی همان جمله‌ای باشد که آن ادیب فقید گفت؛ وقتی از او پرسیدند تاثیر سعدی بر زبان فارسی چیست؟ گفت: در واقع ما به زبان سعدی سخن می‌گوییم نه زبان فارسی! و در این سخن، یک جهان معنا مستتر است. زبان، تجلی و ظهور وجود است. این وجود است که کسانی را برمی‌گزیند تا بر زبان آنها سخن بگوید. جهان ما را کلمات می‌سازد و زبان سعدی چون زبان حافظ، سنایی و مولوی، جهان ما را با کلمات خود ساخته و پرداخته‌اند. جهان بدون سعدی و حافظ جای کین توزی آدمیان است و با آنها، جای انس. انسان، شاعرانه سکنی می‌گزیند. #یادگاری ➕️ @yaminpour

کاهن معبد جینجا 🇯🇵 چاپ ۲۹ منتشر شد. حالا که به معبد راهمان ندادند، راهی خرابات می‌شوم...

🔥دیگه خیلی دیره... ➕️ @Yaminpour

مطالبه شفافیت اگر مطالبه‌ای از جنس یک انتخاب فعالانه سیاسی و به مثابه بخشی از یک نگرش در حکمرانی مورد مطالبه باشد، قابل اعتناست. اما امروز تمنای شفافیت، اغلب نوعی سرگرمی کنجکاوانه برای رسواسازی دیگران است. کنشگران مجازی بیش از همیشه از رسواسازی لذت می‌برند. حتی برخی سیاستمداران رادیکال، کنشگری خود را بر ارضای احساس کنجکاوی کاربران مجازی برای رسوا کردن دیگران متمرکز کرده‌اند. عجیب است که در دوران ما زندگی رازورانه یک زندگی ملال‌انگیز به‌حساب می‌آید. شبکه‌های اجتماعی برای به نمایش گذاشتن همه‌چیز بهینه شده و تربیت‌شدگان آن احتیاط در مراقبت از "درون" و "راز" را نمی‌شناسند. #یادگاری ➕️ @Yaminpour