13.22M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
❣ آرزوی روزهای خوب دیرین
🔅 میثم مطیعی
#کلیپ
#نماهنگ
#جبهه
https://eitaa.com/joinchat/2216820748Cfb12fb35c1
🍂
❣🏴
انالله و انا الیه راجعون
بدینوسیله درگذشت والده محترم ادمین کانال شهدا حماسه جنوب، خواهر اهوازی را به ایشون و خانواده محترم تسلیت عرض می کنیم و برای آنمرحوم غفران و رحمت الهی و برای بازماندگان صبر و اجر از درگاه الهی مسئلت داریم.
❣
❣ شهید حمید سیاهکالیمرادی، چهارم اردیبهشت ماه ۱۳۶۸ در قزوین به دنیا آمد، پدرش حشمتاله و مادرش امینه سیاهکالیمرادی نام داشت.
این شهید گرانقدر که دانشجوی مقطع کارشناسی حسابداری مالی بود، در تاریخ دهم آبان ماه سال ۱۳۹۱ ازدواج کرد.
شهید سیاهکالیمرادی توسط سپاه صاحبالامر(عج) قزوین، به عنوان مدافع حرم و فرمانده مخابرات و بیسیمچی در جبهه دفاعی سوریه حضور یافت و پنجم آذر ماه سال ۱۳۹۴ در حلب سوریه و درگیری با گروه تروریستی داعش بر اثر اصابت پرتابههای جنگی به بدن و جراحات وارده شهید شد. مزار او در گلزار شهدای قزوین واقع است.
https://eitaa.com/joinchat/2216820748Cfb12fb35c1
❣
❣ سر کلاس اَموزش سلاح سنگین بودیم. مربی نکته ای را به اشتباه بیان کرد. عبدالله محمدیان سریع اعتراض کرد و به مربی گفت: "ما یک اَموزش صحیح داریم و یک اَموزش غلط. اگر اَموزش غلط باشد و دانشجو بد اَموزش ببیند این اَموخته در لوح و حافظه او ثبت میشود و تا ما بخواهیم این بد اَموزشی را از ذهن او پاک کنیم ، خیلی خسارت است. پس مواظب باش و دقت کن که گفته هایت بدون اشکال و صحیح باشد."
مربی در ابتدا ناراحت شد و قبول نکرد. ولی با توضیح منطقی عبدالله خیلی او هم پذیرفت.
https://eitaa.com/joinchat/2216820748Cfb12fb35c1
❣
شهيد صالحى خوانسارى متولد ١٣٢٣ و در زمان شهادت چهل سال داشت.
قبلاً خياط بود و بعد به کسوت روحانيت درامد. از شاگردان آیت االله سعيدى بود و در حسينيه خوانسارى ها در خيابان نيروى هوایى تهران اقامه جماعت مى کرد و مسؤل بسيج این پایگاه بود.
وى در تاریخ ١٣۶٣/١١/٣٠ به دست عوامل ضد انقلاب در جوانرود کردستان به شهادت رسيد و در گلزار شهداى قم، در قطعه چهارم ردیف ۵ مدفون است.
آنچه در ادامه می آید ماجرایی است از زبان دختر این شهید:
❣ پس از اینكه مجالس ترحيم پدرم در تهران تمام شد، مادرم به قم که در این شهر زندگى مى کردیم، بازگشت و به اتفاق برادر بزرگم که ١۵ ساله بود براى شرکت در مراسم ترحيمى که بستگان پدرم گذاشته بودند به خوانسار رفت. من که ١٢ سال داشتم با سه خواهر و یك برادر کوچکترم نزد خاله و دوست مادرم در خانه ماندیم تا مادرمان از خوانسار به قم باز گردد.
فضاى حزن و غم و گریه بر خانه ما حاکم بود. خواهرهام که ۱/۵ و ۴ ساله بودند مرتب گریه مى کردند. نزدیك غروب از زیر زمين منزل صداى قرائت قرآن پدرم را به مدت چند دقيقه شنيدیم.
با ترس و دلهره به اتفاق خاله و دوست مادرم در حالى که از شنيدن این صدا به گریه افتاده بودیم، به زیرزمين منزل رفتيم. هوا تاریك شده بود و بر اضطراب ما مى افزود. همه جا را مضطربانه گشتيم ولى چيزى ندیدیم. صداى تلاوت قرآن پدرم دو سه بار تكرار شد و ما هم هر بار به شدت گریه مى کردیم. هر بار هم که به زیرزمين مى رفتيم و بر مى گشتيم چيزى دستگيرمان نمى شد. در آخرین مرتبه از زیرزمين که بالا آمدیم درمنزل را باز دیدیم.
معلوم شد بعد از رفتن مادرم کسی آن را نبسته است. در را بستيم و به گریه ادامه دادیم. عصر آن روز که از مدرسه به منزل آمدم مسؤلان مدرسه در همان روز براى پدرم مجلس ترحيم گذاشتند و از ایشان تقدیر کردند و به من هم برگه امتحانات ثلث دوم را دادند و گفتند این برگه را به تأیيد مادرت برسان.
همان شب قبل از خواب در این فكر بودم که چگونه فردا این برگه را با شهادت پدر و غيبت مادرم که به خوانسار رفته بود بدون امضاء به مدرسه تحویل بدهم. در همين نگرکنی به خواب رفتم. در خواب پدرم را دیدم که با همان لباس روحانی به منزل وارد شد. طبق معمول که هميشه زبانزد فاميل بود، با بچه هاى کوچک خانه گرم گرفت و آنها را در آغوش کشید و به هوا بلند کرد و بوسيد...
👇👇👇