#امام_حسین_ع_مناجات_محرمی #ورود_به_ماه_محرم شنیدم از لب باد صبا حسین حسین نوای ما، دم ما، شور ما، حسین حسین محرم آمده و گوش جان که بسپاری شنیده می‌شود از هرکجا حسین حسین @hosenih محرم آمده قد قامت العزا بشنو بخوان به مأذنه: حیّ علی حسین حسین کتیبه سینه‌زن و باد نوحه‌خوان شده است صدای زمزمه بادها حسین حسین ز عرش پیرهنی خون‌چکان شد آویزان چکیده در همه عرش خدا حسین حسین ملک نشانی خون خدا گرفت ز خاک صدا بلند شد از کربلا: حسین! حسین! یکی شدند سیاه و سپید در بزمش دلیل وحدت شاه و گدا حسین حسین همه اهالی یک ملت‌اند سینه‌زنان سرود ملی اهل عزا حسین حسین علی علی‌ست اگر ذکر شور و مستی ما شده‌ دم غم ما ذکر یا حسین حسین عجب غمی‌ست به نامش، هرآنکه گفت بسوخت که کرده یک‌سره آتش به پا حسین حسین گذشت عمر به زیر کتیبه‌های غمش هزار شکر شدم پیر با حسین حسین لبم به ذکر دگر وا نمی‌شود چه کنم؟ شده‌ست با لب من آشنا حسین حسین ز لطف اوست کزو نام می‌برم، ور نه من خراب کجا و کجا حسین حسین @hosenih گریست دیدهٔ ناپاک من هم از داغش از آن‌که زنده کند مرده را حسین حسین خوشا به بزم عزایش که یک‌صدا گویند از ابتدا همه تا انتها حسین حسین شاعر: #محمود_حبیبی_کسبی © اشعار آیینی حسینیه 👇👇👇 https://eitaa.com/joinchat/525729794C288420984e

#امام_رضا_ع_مدح_و_مناجات رسیدم دوباره به درگاه شاهی چه شاهی که دارد ز شاهان سپاهی فلک آستانی، ملک پاسبانی ضمان کارگاهی، جنان بارگاهی سلام ای غریبی که در صبح محشر ندارم به جز مُهر مِهرت گواهی خیالت به سر، خونِ هجرت به گردن به شوق تو کردم چه شال و کلاهی شلوغ است دورت ولی شد فراهم عجب خلوتی خلوتِ دلبخواهی چو آیینه از بس که دل نازکی تو توان تا حریمت رسیدن به آهی تو آیینه‌آیینه نوری و نوری تو مِهری، چه مِهری! تو ماهی، چه ماهی! تو را مِهر گفتم؟ تو را ماه خواندم؟ عجب کسر شأنی، عجب اشتباهی که مِهر است در محضرت مرده‌شمعی که ماه است پیش رُخت روسیاهی گرفته‌ست خورشید اذن دمیدن ز نقاره‌خانه دم هَر پِگاهی تویی شرط توحید و بی تو یقیناً همه نیست توحید جز "لا إلهی" اگر ابر لطفت به محشر ببارد نماند ثوابی، نماند گناهی به لطف تو کاهِ ثواب است کوهی به بذل تو کوهِ گناه است کاهی لبِ دَرّه‌ی نفس لغزیده پایم نگه‌دار دست مرا با نگاهی منم آن گنهکار امیدواری که دارد ز لطف تو پشت و پناهی ندانم چگونه برآیم ز شکرش اگر راه دادی مرا گاه‌گاهی الهی مرا از حریمش مکن دور مرا از حریمش مکن دور، الهی... ✍️ #محمود_حبیبی_کسبی 📝 #اشعار_آیینی_حسینیه‌ | عضو شوید👇 ↳ https://eitaa.com/joinchat/525729794C288420984e

#جعفر_طیار_ع آنکه دهان ز بردن نامش معطر است شمس وفا، معلم عباس، جعفر است مردی چنان سترگ که در منظر رسول برگشتنش مساوی با فتح خیبر است در محضرش جمیع عبادات انس و جان با ذکر رکعتی ز نمازش برابر است گر لحظه شهید شدن روزه‌دار بود تا لَمحهٔ ابد همه سیراب کوثر است بگرفت بال و جعفر طیار پر گشود وقتی جدا دو دست عزیزش ز پیکر است تثلیث اگر مقابل توحید رنگ باخت از نور اوست، او که رسول پیمبر است سیمرغ آسمان ولا جعفر است او بگشوده بال‌هاش در آفاق محشر است از بال‌های او چه بگویم که روز حشر بر پیکر محب علی سایه‌گستر است جعفر اگر که بود، نمی‌دید هیچ‌کس در کوچه‌ها طناب به دستان حیدر است جعفر اگر که بود نمی‌گفت هیچ‌کس پهلو گرفته زورق* زهرای اطهر است ✍ #محمود_حبیبی_کسبی *زورق: کشتی کوچک، قایق 📝 #اشعار_آیینی_حسینیه‌ | عضو شوید👇 ↳ https://eitaa.com/joinchat/525729794C288420984e

#حضرت_ام_المومنین_خدیجه_س_مدح_و_وفات حسود حُسن تو برگ گل است، شبنم هم اسیر عصمت تو آسیه‌ست، مریم هم زِ هر دمت همه سر می‌رود عصارهٔ وحی که با رسول خدا همسری و همدم هم تو کیستی؟ جبل النور خانهٔ احمد چو نور، روشنی و مثل کوه، محکم هم همین بس است ز شأنت که دخترت زهراست فدای دختر تو عالَم است و آدم هم قسم به آب! که تو خاستگاه تطهیری گواه پاکی تو کوثر است، زمزم هم دمید در برهوت حجاز، یاس از تو بهشت می‌شود از مقدمت جهنم هم تویی تو سنگ صبور رسول آینه‌ها برای درد دلش محرمی و مرهم هم تو لایق لقب اُمّ مؤمنین هستی رکاب دین نبی را نگین خاتم هم کلید قلب نبی دست توست، با این گنج دگر نیاز نداری به اسم اعظم هم فقط نه گرد بیابان سِتُردی از رخ یار که پاک کرده‌ای از روی مصطفی غم هم.. برای یاری دین مال دادی و جان نیز به محضر کرم تو گداست حاتم هم به شرح حال رسول و بتول بعد از تو فغان کم است، تأسف کم است، ماتم هم پس از تو فاطمه دیگر غریب ماند غریب فقط نه فاطمه، بلکه نبی اکرم هم ✍ #محمود_حبیبی_کسبی 📝 #اشعار_آیینی_حسینیه‌ | عضو شوید👇 ↳ https://eitaa.com/joinchat/525729794C288420984e

#امیرالمومنین_ع_مدح عمری‌ست گفته‌ایم به عشق تو یا علی: «یا مُظهِرَ العَجائِبُ یا مرتضی علی».. من کیستم که بر سر خوانت بخوانی‌ام؟ شاهان عالم‌اند به خوانت گدا، علی.. در راه عشق، غیر علی در میانه نیست از ابتدا علی‌ست و تا انتها علی.. با مهرش از عدم به وجود آمدیم ما یعنی که هست رمز فنا و بقا علی چون خیر و شر رقم به یداللّه می‌خورد حُسن‌القضاست از پس سوءالقضا علی در حیرتم که خلق چرا رو به هم زنند! وقتی که هست بر همه مشکل‌گشا علی عالم تمام خصم و فقط دوست حیدر است خلقی غریبه‌اند و فقط آشنا علی.. خیبرگشا علی‌ست فقط، ای خوشا علی! مرحب‌فِکَن علی‌ست فقط، مرحبا علی! دل می‌برد به غمزه، ز خیل دلاوران وقتی زند به خوان دلیری صلا علی لب بسته بلبلان سخنور، ز شرم او آنجا که کرده باغ بلاغت بنا علی در گویش ملائکه تغییر می‌کند حَیَّ عَلَی الصَّلاة، به حَیَّ عَلَی علی می‌ایستند خیل ملائک به حرمتش هرچند می‌نشست روی بوریا علی مهر و مه و فلک به نماز ایستاده‌اند کردند اقتدا همه و مقتدا علی ارض و سما به دور علی چرخ می‌زنند فرمانبر است عالم و فرمان‌روا علی.. از یُمن طلعتش همه را عفو می‌کنند آید اگر به جلوه، به روز جزا علی هرگز نبوده است جدا از علی، خدا هرگز نبوده است جدا از خدا، علی مشعر علی و کعبه علی و منا علی زمزم علی و مروه علی و صفا علی حیدر، اباالحسن، اسداللّه، مرتضی صفدر، ابوتراب، ولی، ایلیا، علی نوح و خلیل و موسی و عیسی و مصطفی سرّ ظهور یک به یک انبیا علی.. او را شناخت شام عروجش نبی، که دید صاحب سخن خداست و صاحب صدا علی آن شب که فاصله، دو کمان بود تا خدا خود را رسول، گرم سخن یافت با علی چون روز روشن است پس از لیلة‌المبیت تنها یکی‌ست با نبی اهل وفا؛ علی در بیش و کم اگرچه نگنجد علی، ولی کم از خَس است خصمش و بیش از طلا علی در کوچه شد ز جور قدش گَر، دو تا علی در خانه بود مِهر بتولش عصا علی.. چشم خدا علی‌ست، ولی کیست فاطمه؟ کز گَرد چادرش بکشد توتیا علی شیر خدا علی‌ست، ولی کیست فاطمه؟ کز غم به حِرز او ببرد التجا علی وجه خدا علی‌ست، ولی کیست فاطمه؟ کز عالمی کند به رخش اکتفا علی.. من اَلکَنم ز مدحت خاتون عالمین وقتی که گفته حضرت او را ثنا علی گوید مگر مدیح علی، شخص فاطمه گوید مگر مدیحۀ خیرالنسا، علی شادم که جز ولای تو و مهر فاطمه چیزی نمانده از همه دنیا مرا، علی! عمری‌ست گفته‌ایم فقط «یا علی مدد» آری مدد ز غیر تو ننگ است یا علی! ✍ #محمود_حبیبی_کسبی 📝 #اشعار_آیینی_حسینیه‌ | عضو شوید👇 ↳ https://eitaa.com/joinchat/525729794C288420984e

#امام_حسین_ع_مناجات_محرمی #ورود_به_ماه_محرم طنین غم، ضربان عزا، حسین حسین نوای ما، دم ما، شور ما، حسین حسین محرم از سفر آمد، به گوش جان بشنو شنیده می‌شود از هرکجا حسین حسین محرم از سفر آمد، دوباره پخش شده شبیه عطر خوشی در هوا حسین حسین کتیبه سینه‌زن و باد نوحه‌خوان شده است نوای شرجی دمام‌ها حسین حسین به رغم این همه تکرار، تازه است این غم غم مقدس خون خدا؛ حسین، حسین حسین آنکه به یمن ولادتش، فطرس گشوده باز پر و بال با حسین حسین حسین آنکه به شوق شفاعتش در حشر برآید از همگان این ندا: حسین! حسین! قبول توبه‌ی آدم، نجات کشتی نوح گره‌گشای همه انبیا حسین حسین ملک نشانی خون خدا گرفت ز خاک صدا بلند شد از کربلا: حسین! حسین! خراب عرش حسینیه‌ام، که کرد آباد همه حسینیه‌ی عرش را حسین حسین همه اهالی یک ملتند سینه‌زنان سرود ملی اهل ولا حسین حسین یکی شدند سیاه و سپید در بزمش دلیل وحدت شاه و گدا حسین حسین مقام جامه‌دران حال سینه‌سرخان است که خوانده‌اند در این نی‌نوا حسین حسین به نوحه‌ای دودمه زنده می‌شود عالم زلال آب حیات است یا حسین حسین؟ علی علی‌ست نوای جنون و مستی ما ولی دم غم ما ذکر وا حسین حسین غلام را به جز ارباب تکیه‌گاهی نیست غریبه‌ایم و فقط آشنا حسین حسین خوشا به پیرغلامان که مو سفید شدند در آسیاب حسینیه با حسین حسین خوشا به بزم عزایش که یک‌صدا گویند از ابتدا همه تا انتها حسین حسین فدای سوز و گدازی که هست در نامش که کرده یک‌سره آتش به پا حسین حسین جدا فتاد ز هم حا و سین و یا و نون جدا حسین حسین و جدا حسین حسین چگونه رفت به میدان؟ دمی که از عباس شنید ناله‌ی ادرک اخا! حسین! حسین! چگونه کند دل از خواهرش دم آخر؟ صدای فاطمه آمد: بیا حسین! حسین! سرش شکسته به سنگ و تنش گسسته ز تیغ به روی نیزه و در بوریا، حسین، حسین به شهریار دو عالم نگر که مدفون شد به دست خالی اهل قرا، حسین... حسین! ز لطف اوست کزو نام می‌برم، ور نه من خراب کجا و کجا حسین حسین؟ گریست دیدهٔ ناپاک من هم از داغش از آن‌که زنده کند مرده را حسین حسین هرآنچه شد فقط ای کاش تا دم آخر نیفتد از لب من ذکر یا حسین، حسین! ✍ #محمود_حبیبی_کسبی 📝 #اشعار_آیینی_حسینیه‌ | عضو شوید👇 ↳ https://eitaa.com/joinchat/525729794C288420984e