eitaa logo
اشعار آیینی حسینیه
49.6هزار دنبال‌کننده
1.4هزار عکس
408 ویدیو
29 فایل
آدرس اینترنتی پایگاه حسینیه(مرجع تخصصی هیأت) http://hosseinieh.net آیدی خادم کانال: @addmin_roze کانال دوبیتی و رباعی: 👉 @dobeity_robaey فروشگاه حرز و انگشتر: 👉 @galery_rayan با کمالِ احترام، تبادل‌ و‌ تبلیغ #نداریم🙏🌹
مشاهده در ایتا
دانلود
پیک نور آمده از راه که حاشا نکنی نکند امر گل فاطمه اجرا نکنی دعوتت کرده پی یاری دین، خون خدا زود برخیز دگر شاید و اما نکنی بال پرواز نداری به سوی عالم قدس بند تردید گر از پای دلت وا نکنی راه فردوس گشوده‌ست به روی تو حسین نکند روی به فردوس ز دنیا نکنی باخبر باش زهیرا که ضرر خواهی کرد تاکه جان را به ره عشق، تو سودا نکنی آن چنان دل زتو برده‌ست حسین بن علی که به غیر از رخ او هیچ تماشا نکنی پشت پا بر همه‌ی دولت دنیا زده‌ای تاکه یک لحظه دگر پشت به مولا نکنی از کلامی که تو گفتی به امامت پیداست جز شهادت زخداوند تمنا نکنی ای گوارای وجود تو شهادت، نکند روز محشر تو نگاهی به سوی ما نکنی چون «وفایی» نتوان گفت ز اصحاب حسین تا که رو جانب گلزار تولا نکنی ✍ 📝 | عضو شوید👇 ↳ https://eitaa.com/joinchat/525729794C288420984e
رواست سجده بر این عشق و اعتقاد کنیم ز تک تک شهدای حسین یاد کنیم درودشان که به زینب همه، امید شدند به پای یوسف زهرا همه شهید شدند یکی ز جبهۀ عشاق، ابنِ عِجلان بود شهید دیگرِ راه حسین، نُعمان بود چه سخت بود، دمی که مُجَمَّعِ ابن زیاد به پیش دیده‌ی مولای خود ز پا افتاد روان شد و رجزی خواند محکم و قرّاء میان معرکۀ دشمنان ابوشَعثاء بلند شد دم تکبیر در تمام محیط چو کرد رزم نمایان یزید، ابن ثَبیط جَبَلَّة بن علی، عُقبَةِ بن صَلت و حُلاس نثار هر سۀ آنها درود باد و سپاس ندیده‌ام شهدایی به این شکوه و مقام به اَدهم بن اُمَیه درود باد و سلام به قاسط بن زهیر و به مقسط بن زهیر به بُشر و زاهِر و کَردوس و جون و اِبنِ عُمیر به جُندَبِ بن حَجیر و به مسلم بن کَثیر به نصر، ابنِ ابی نِیزَر و به ابنِ بشیر به عَمروِ بن جُناده به قاسم بن حبیب به عائِذِ بن مُجَمَّع، به عابسِ بن شبیب به ابن مَغفل و بکر بن حَیّ و پس حَجاج که خاک کرببلا شد برایشان معراج به اِبنِ خالدِ صیداوی و انیس و اَنَس به طائران غریبِ رها شده ز قفس به سیف و سعد و حُباب بن عامر و مالک که آب شد همه شمع وجودشان یک یک همه به عشق علی سربه دار و میثمی‌اند نترس مثل زهیر بن بُشرِ خَثعَمی‌اند سپاه عشق به یکباره تیر باران شد شبیه برگ خزانی سپاه یاران شد میان گرد و غبار از جفا و جور عدو غریب، نقش زمین شد غلام تُرکیِ او دریغ و درد که عبدلَله بن عُروه به خاک دو چشم بست غریبانه با تن صد چاک به دست‌های پر از خون و زخم‌های عمیق شهید راه حرم شد کَنانَة بن عَتیق چه قُرَّةِ بن ابی قُرّه‌ای! چه جنگی ساخت! که شصت و شش نفر از دشمنان به خاک انداخت ⬇️
⬆️ خوشا کسی که دهد جان به پای معشوقش شبیه قصۀ زیبای ابنِ مَسروقَش دو حارثند، درخشان به مَجمع شهدا که در رکاب شه کربلا شدند فدا به تیغ خویش به پا کرده‌اند هنگامه عجب جُناده و ابنِ یزید و ضَرغامه درود بر شهدای طف، آن سپاه خیر به یار جانیِ حضرت ، بُریر ، اِبنِ خُضِیر چه شوقِ فوقِ بیانی! چه عشق پر ثمری! چه زود نوبتشان شد یکی پس از دگری ز عشق حضرت ارباب سینه‌اش پُر شد که افتخار شهیدان کربلا حُر شد کسی که رابطه‌اش با حسین قلبی بود شهید حق وهب بن حُبابِ کَلبی بود ابوثُمامه و اِبنِ ضَبیعه، سعد و عِباد شکوه قامتشان یک به یک به خاک افتاد فتاد پیکرشان غرق خاک و خون در راه سوار اِبنِ ابی حِمیَر و عُبِیدُالله نشست روی رُخش اشک چشم، خون خدا چو دید غرقه به خون مسلم بن عوسجه را بلند شد ز خیام حسین ناله و آه چو خورد تیر جفا رافِعِ بن عبدالله در آن کشاکشِ میدان زُهِیر، ابنِ سَلیم فدای یار شدن داد بر همه تعلیم چنان مُجَمَّع و مانند واضح و مسعود به پایداری‌ات ای عَمرُوِ بن قَرظه درود حسین دُرّ و گهر در میان قافله داشت حسین قاری قرآن شبیه حنظله داشت ز حافظان حدیث و ز عالمان سپاه رواست یاد شود شؤذَبِ بن عبدالله فدایشان که حسینی شدند از هر حیث زیاد، اِبنِ عُریب و حَبَشّیِ بن قِیس دو جابرند و دو سالم، سپس دو تا عمار شجاع و عاشق و بی ادعا و پرچمدار به حربگاه فرود آمدند همچون رعد شبیب و بعد، جُوِین و اُمَیَّة بن سعد نوشت نام خودش روی تیر و کرد قتال شهید گشت غریبانه نافع بن هلال سُوِید و مُنجَح و عامِر غریب کشته شدند غریب مثل زُهیر و حبیب کشته شدند غمی رقم به ابی مِخنف و لهوف زدند ز ضربتی که به جسم ابولحُتوف زدند غریب کشت عدو در قتال، سلمان را یکی پس از دگری پنج عبدالرحمان را سعید سوی جنان کرد نیت پرواز اگر جلوی حسین ایستاد وقت نماز به پیش تیر بلا شد سپر به جان حسین به وقت مرگ سرش روی زانوان حسین پس از شهادت یحیی و قَعنَبِ بن عُمَر قلم بسوز که شد نوبت علی اکبر به خاندان بنی هاشم این مقدر شد شهید اولِ ایشان علیِ اکبر شد به خاک کرببلا شش نفر شدند قتیل ز نسل پاک و سرافراز خاندان عقیل دو تا از آن شهدای بزرگ نسل خلیل محمد بن عقیلند و جعفر بن عقیل دوتای دیگرِ آن‌ها که از بزرگانند دو فخر قافله عبدُلله، عبدالرحمانند دو یار هم که سپردند سر به قربانگاه ز خانواده‌ی مسلم، محمد، عبدالله ز نسل جعفر طَیّار چار پاره‌ی ماه شدند کشته به میدان قُربِ ثارالله دو تاش عون و محمد شهید این مکتب که بوده‌اند دو طفلان حضرت زینب دو گوهرِ دگر از آن چهار پاره‌ی ماه یکی‌ست قاسم و آن دیگری عُبِیدالله یکی به نام ابوبکر و دیگری قاسم عزیز جان حسن سرور بنی هاشم فدای کودک کم سن و سالش عبدالله که جان سپرد در آغوش گرم ثارالله رسید کار به غم‌های شیرخواره‌ی او که بود دست ملائک به گاهواره‌ی او دریغ و آه که زد حرمله به تیر سه پر به حنجر علی اصغر که نه، به قلب پدر رسید نوبت طوفان بچه‌های علی تمام کرببلا بود ردِّ پای علی نوشته‌اند مقاتل که از شه مردان شهید گشت ابوبکر و جعفر و عثمان به مقتل اسم، زِ اولاد حیدر آمده است مثال، نام ز عباس الاصغر آمده است دو تن به نام محمد که عشقشان خاص است یکی‌ست ابن علی، آن یک ابن عباس است شهید گشته ز نسل علی ولی الله عزیز دیگر مولا به نام عبدالله زبان به گفتن تکبیر وا کنی باید چو نام پاک علمدار کربلا آید سلام ما به ابالفضل و مشک و پرچم او سلام ما به ابالفضل و دین محکم او سلام ما به حسین و به کربلای حسین درود بر همه اصحاب با وفای حسین ✍ پ‌ن: نام ١٠٩ شهید کربلا از بنی هاشم و اصحاب باوفای سیدالشهدا علیهم‌السلام (طبق اسامی ذکر شده در کتابِ در کربلا چه گذشت جناب نظری منفرد) در این شعر ذکر شده است. 📝 | عضو شوید👇 ↳ https://eitaa.com/joinchat/525729794C288420984e
دویده‌ایم که همراه کاروان باشیم رسیده‌ایم که در جمع عاشقان باشیم به شوق اوج گرفتن ستاره آمده‌ایم که خاک‌بوس قدم‌های آسمان باشیم شما و این همه غربت، چگونه جان ندهیم؟ خدا کند که سزاوار بذل جان باشیم دو چشم حضرت مادر دو چشمه باران است چگونه شاهد این درد بی‌کران باشیم؟ دویده در رگ ما خون جعفر طیّار زمان آن شده تا عرش، پرزنان باشیم دو بال سبز پریدن به اذن دست شماست اگر اجازه دهید از پرندگان باشیم دو نوجوان فدایی، دو نوجوان شهید همان که آرزوی مادر است، آن باشیم ✍ 📝 | عضو شوید👇 ↳ https://eitaa.com/joinchat/525729794C288420984e
بند پایانی یک وا می‌شود سمت سعادت بال هر دو جبرییل غبطه می‌خورد بر حال هر دو با یک قسم هم کار هر دو راه افتاد یک راهکاری داد مادر، مال هر دو بیرون نشد از خیمه اما راه افتاد با پای دل تا معرکه دنبال هر دو از فرط شور و شوق جانبازی، گل انداخت با اذن رفتن صورتِ خوشحالِ هر دو بر یاری مولا کمر بستند وقتی شد چادر ام المصائب شال هر دو با سال‌های دیگرشان فرق دارد تقدیرِ با خون شسته‌ی امسال هر دو دلشوره‌ی خلخال پای دختری هست در سینه‌ی از غصه مالامالِ هر دو از میمینه تا میسره هر جا که رفتند سرنیزه می‌آمد به استقبال هر دو تیر و کمان دنبال اقمارالمنیره‌اند خیلی زمان برده‌ست استهلال هر دو محکم زمین خوردند هر دو مثل زهرا بر خاک صحرا نقشی از تمثال هر دو حتی حسین بن علی هم گریه می‌کرد از معرکه تا خیمه بر احوال هر دو تا غُصه‌ی شرمندگی آقا نگیرد مادر سراغ بچه‌هایش را نگیرد 📝 | عضو شوید👇 ↳ https://eitaa.com/joinchat/525729794C288420984e
منکه به جز تو سایه‌ی بر سر نداشتم چشم از نگاهِ غم زده‌ات بر نداشتم منت گذار بر سرِ من اِذنشان بده شرمنده‌ام که هدیه‌ی بهتر نداشتم گفتم به پایِ عشقِ تو بهتر بیاورم گشتم ولی به چادرِ مادر نداشتم دیدم توانِ داغِ پسر دارم و ولی در خود، توانِ داغِ برادر نداشتم راضی نمیشوی... بروم خود کفن شوم ای کاش در فراقِ تو، من سر نداشتم ✍ 📝 | عضو شوید👇 ↳ https://eitaa.com/joinchat/525729794C288420984e
رضایِ توست رضایِ خدایِ این دو نفر خداست شاهدِ حالِ رضایِ این دو نفر همین که قصدِ فداییِ تو شدن دارند هزار مرتبه جانم فدایِ این دو نفر به التماس کشیده است کارِ من پیشت ببین که آبرویم ریخت پایِ این دو نفر اگر قبول نداری فدایِ تو بشوند کفن به تن کنم اینک، به جایِ این دو نفر تو در عبایِ خودت دیده‌ای هزار اکبر به من نمی‌رسد آیا بلایِ این دو نفر؟ سکوت کردی و حال رضایتت پیداست دعات بدرقه شد در قفایِ این دو نفر دو نسلِ حیدر و جعفر به معرکه زده‌اند ملائک‌اند تمام قُوایِ این دو نفر یکی زده به یَسار و یکی زده به یمین غرور می‌چکد از ماجرایِ این دو نفر :: به ناگه از همه سو سیلِ تیغ و تیر آمد شکست در نظرِ من صدایِ این دو نفر ز دور دیده‌ام آخر به دست آوردی تو عاقبت بدنِ نخ نمایِ این دو نفر برون ز خیمه نیایم برایِ دیدنشان اگر چه پَر زده قلبم برایِ این دونفر چه اقتدایِ شریفی به رأسِ تو دارند به نیزه شد سرِ از تن جدایِ این دو نفر ✍ 📝 | عضو شوید👇 ↳ https://eitaa.com/joinchat/525729794C288420984e
من، دیده جز به سوی برادر، نداشتم آیینه جز حسین، برابر نداشتم وقتی صدای غربت «یاسین» بلند شد در خاطرم، به جز غمِ «کوثر» نداشتم در خلوت خیال خودم، اشک ریختم اما به هیچ رو، مژه‌ای تر نداشتم این‌قدر بی‌وفایی و، این‌قدر بی‌کسی در نیم‌روز واقعه، باور نداشتم دریای بی‌کرانِ شهادت، که موج زد من در صدف، به غیر دو گوهر نداشتم... تا جامۀ شهادتشان را، به تن کنند چشم از جمال روشنشان برنداشتم ای باغبان عاطفه! از من قبول کن غیر از دو ارغوانِ معطّر نداشتم سهم من، از تمام چمن، شد همین دو گل شرمنده‌ام که هدیۀ دیگر نداشتم! تا در رکاب عشق، نگفتند ترک سر از زانوی مشاهده، سر برنداشتم... در سایه‌سار خیمه، نشستم پس از وداع تاب نگاه‌های برادر نداشتم پرواز تا حضور برادر، محال بود می‌سوختم ز هجر، ولی پر نداشتم چشم و دلم به باغ گل امروز روشن است شکر خدا «دو لالۀ پرپر» هم از من است ✍ 📝 | عضو شوید👇 ↳ https://eitaa.com/joinchat/525729794C288420984e
آزاده است، بندۀ آقای عالم است سلمان خیمه‌گاه حسین است، «اَسلَم» است چشمش به ماه روی حسین است روشن و در راه او دل و قدمش، قرص و محکم است در خیمه‌ها به زخمِ دلِ تنگ کودکان با شعر و قصه‌گویی و لبخند، مرهم است وقت نبرد، چشم جهان ماتِ رزم اوست «باز این چه شورش است که در خلق عالم است» از فرط زخم عاقبت افتاد از نفس چشم انتظار دوست، در این آخرین دم است ای روضه‌خوان! کنار تنش گریۀ حسین، باران رحمت است، مگو اشک ماتم است صورت به روی صورت خونین او گذاشت آری در این جهان چه کسی مثل اَسلَم است؟ ✍ 📝 | عضو شوید👇 ↳ https://eitaa.com/joinchat/525729794C288420984e
هر چند داغ رفتن فرزند سنگین است امّا اگر در راه ایمان بود، شیرین است می‌خواستی پرپر ببینی لالۀ خود را دیدی که تنها عامل خوشبختی‌اش این است گفتی: «برو مادر که دل‌شادم کنی آری از غربت مولا دلم بدجور غمگین است فرزند پیغمبر چه تنها مانده، می‌بینی! یک لشکر دل‌سنگ گرداگرد آیینه‌ست» او رفت و مسلخ را به خون خویش آذین بست حالا ببین فرزند تو قربانی دین است حالا ببین جسم جوان تازه‌دامادت جای حنا از خون سرخ خویش رنگین است ✍ 📝 | عضو شوید👇 ↳ https://eitaa.com/joinchat/525729794C288420984e
هرکه می‌داند بگوید، من نمی‌دانم چه شد مست بودم مست، پیراهن نمی‌دانم چه شد من فقط یادم می‌آید گفت: وقت رفتن است دیگر از آنجا به بعد اصلاً نمی‌دانم چه شد آنچنان از شوق او سرتابه‌پا رفتن شدم در شتاب رفتنم توسن نمی‌دانم چه شد روبه‌روی خود نمی‌دیدم به جز آغوش دوست در میان دشمنان، دشمن نمی‌دانم چه شد سنگ‌باران بود و من یکسر رجز بودم، رجز ناله از من دور شد، شیون نمی‌دانم چه شد من نمی‌دانم چه می‌گویید، شاید بر تنم از خجالت آب شد جوشن، نمی‌دانم چه شد مرده بودم، بانگ هل من ناصرش اعجاز کرد ناگهان برخواستم، مردن نمی‌دانم چه شد پا به پای او سرم بر نیزه شد از اشتیاق دست و پا گم کرده بودم، تن نمی‌دانم چه شد ناگهان خاکستری شد روزگار آسمان در تنور آن چهرۀ روشن نمی‌دانم چه شد صورت من غرق خون بود و نمی‌دیدم درست خیزران در دست اهریمن نمی‌دانم چه شد :: وصف معراج جنونش کار شاعر نیست، نیست از خودش باید بپرسی، من نمی‌دانم چه شد ✍ 📝 | عضو شوید👇 ↳ https://eitaa.com/joinchat/525729794C288420984e
دست در دستِ باد می‌ریزد به روی شانه گیسوان سپید موج در موج می‌تراود نور از دو چشمش، دو چشمۀ خورشید همدم روزگار دلتنگی آشنای قدیمی مولا دل او از ازل گره خورده به سر زلف سیدالشهدا ساحل چشم‌های بارانی‌ست با نگاهی صمیمی و مأنوس مثل عباس، کاشف الکرب است چشم‌هایش شبیه اقیانوس وسعت دشت نینوا آن شب گرمِ نجوای عاشقانۀ او پیر روشن‌دل سپاه حسین بیرق کربلا به شانۀ او موعد جان فشاندنی شیرین تشنۀ كوثر شهادت بود می‌خروشید و لشکر دشمن مُتحیّر از آن شهامت بود سنگ‌ها گرم سجده‌ای خونین بین محراب سرخ ابرویش زخم تیر و جراحت شمشیر لاله لاله دمیده بر رویش لحظه‌ای بعد ناگهان دیدند پیش چشمانِ سرخِ عاشورا دست در دست کوفیان می‌گشت سرِ خونین سیدالقُرّا از لبِ تشنۀ امام غریب داشت أمن یجیب می‌بارید می‌شکست و از عمق چشمانش آه! «أین الحبیب» می‌بارید ✍ 📝 | عضو شوید👇 ↳ https://eitaa.com/joinchat/525729794C288420984e