📇 متن خلاصه‌شده تفسیر قرآن 🔺سوره بقره : جلسه ۲۰ 🔖 آیه: ۴ و ۵ 📆 تاریخ: ۱۳۶۳/۱۲/۱۹ 👤 مفسر: علامه جوادی آملی ♻️♻️♻️♻️♻️♻️♻️ ✅ آیه ۴ سوره بقره: «و الّذین یؤمنون بما اُنزل الیک و ما اُنزل من قبلک و بالآخرة هم یوقنون» آیه ۵ سوره بقره: «اولئک علی هدیً من ربهم و اولئک هم المفلحون» 🔷 قرآن جز برای متقیان که یقین به قیامت دارند هدایت نیست. #یقین یک «علم خاص» است که جز از راه شهود ملکوت قابل کسب نیست. با ارتباط با #ملکوت ، یقین به قیامت حاصل شده و یقین به قیامت، پرهیز از گناه (تقوا) را به همراه می‌آورد. 🔴تقوا دو ره‌آورد دارد: 1⃣ خیرِ تنزل‌پیدا‌کرده از سوی خدا را به متقی می‌رساند. (هدیً للمتقین) هدایت برای همه است (هدیً للناس) اما انسان تبهکار، کور است و نمی‌بیند اما انسان متقی چشمش باز شده و هدایت را که نور است می‌بیند لذا هدایت بیشتری را کسب می‌کند. لذا تقصیرِ هدایت‌نشدن از خدا نیست بلکه انسان است که «چشم دل» خود را با گناهان کور کرده و دیگر #نور_هدایت را نمی‌بیند و هدایت و ظلمات برایش شبیه هم شده‌اند لذا اشتباه می‌گیرد. 2⃣ خداوند، عملِ اهل تقوا را صعود داده و به درجه قبول خود می‌رساند. پس رابطه‌ای دوطرفه را سامان می‌دهد. هابیل در آیه ۲۷ مائده به برادرش میفرماید: «انما یتقبّل الله من المتقین» خداوند فقط از متقین اعمالشان را می‌پذیرد نه از غیر آنها. دقت کنیم که قرآن حرف هابیل را تایید کرده چون کتاب داستان نیست که تنها نقل قول افراد را ذکر کند، بلکه کتاب هدایت است و همه جا حق و باطل را آشکار می‌کند. 🎖در ابتدای راهِ تقوا، خدا تنها از #عمل_انسان راضی می‌شود و در انتهای راه تقوا از #خود انسان. (رضی الله عنهم) به عبارت دیگر در ابتدای راه، برای انسان درجاتی از بهشت است (و لکل درجات ممّا عملوا) و در انتهای راه، خود انسان، درجه ای از بهشت و معیار درجات می‌شود! (هم درجاتٌ عند الله) لذا در انتها، دیگر انسان ذاتاً از گناه و اشتباه خارج می‌شود. 🚦وقتی انسان به انتهای راه تقوا رسید: ۱. اولا خدا بجای قبول اعمالش، خودش را قبول می‌کند چنانکه مریم مقدس را پذیرفت (فتقبّلها ربّها بقبولٍ حسن) ۲. ثانیا او را #امام متقیانی که در درجات پایینتر تقوا هستند قرار می‌دهد آنطور که متقیان در آیه ۷۴ فرقان، از خداوند، امامت و پیشوایی بر متقیان را در علم و عمل می‌خواهند «و اجعلنا للمتقین اماماً» ۳. ثالثا اینها به مقام #مفلِح می‌رسند یعنی راه‌گشا و مشکل‌گشای دیگران می‌شوند و درها را باز می‌کنند. لذا در هیچ امری درماندگی نداشته و به مقصد می‌رسند چون متکی به پایگاه هدایت الهیند. 🐝در قرآن، هدایت و گزاره‌های هم‌طراز آن غالبا با (علیٰ) و به معنای سکو و بالی برای پرواز می‌آیند «علیٰ هدیً من ربهم» و ظلالت و گزاره‌های شبیه آن با (فی) و به معنای چاهی برای فرو رفتن و غرق‌شدن «فی ضلالٍ مبین»! آیه ۱۲۲ انعام گوید مومن با #نور و خط‌مشی روشن در میان مردم حرکت می‌کند و کافر در تاریکی‌ها فرو رفته و هر بار یک خط مشی دارد آیا اینها شبیهند؟ «و جعلنا له نوراً یمشی به فی الناس کمن مثله فی الظلماتِ لیس بخارجٍ منها» 📖 بینه و دلیل روشن و منطقی نیز #هدایت و نور است پس با (علیٰ) آمده و سکو و بالی برای پرواز و بالا رفتن است. «علی بینة من ربی» 🚸🚸🚸🚸🚸🚸🚸🚸🚸🚸 🔴 دسترسی سریع به فهرست جلسات تفسیر سوره بقره 🔴 eitaa.com/tafsire_tasnim1/288 📜📜📜📜📜📜📜📜📜📜 📚کانال #تفسیر_تسنیم 👈 ✅ @tafsire_tasnim1

📇 متن خلاصه‌شده تفسیر قرآن 🔺سوره بقره : جلسه ۶۳ 🔖 آیه: ۲۳ و ۲۴ 📆 تاریخ: ۱۳۶۴/۰۵/۲۲ 👤 مفسر: علامه جوادی آملی ♻️♻️♻️♻️♻️♻️♻️ ✅ بخش دوم: 5⃣ قرآن، در سلسله علل ۴ امر را بیان می‌کند: ۱. علل قریب (نزدیک) را می‌گوید مانند نقش باران در حیات جهان. ۲. علل بعید را می‌گوید یعنی همه چیز را به خود خدا نسبت می‌دهد. ۳. معجزات را به عنوان خرق عادت به انبیا نسبت می‌دهد. ۴. گوید علت اصلی آنچه انبیا انجام داده‌اند نیز خداست. 🔰فهم چگونگی جمع کردن این ۴ امر به فهم #ربوبیت_مطلق خداوند بستگی دارد. اگر درک کردیم که ربوبیت و مالکیت خدا مطلق است دیگر جایی برای ربوبیت دیگری باقی نمی‌ماند مانند اینکه بگویید یک اقیانوس نامحدود است حال آیا می‌توان گفت غیر از این اقیانوس، یک رود کوچک نیز وجود دارد؟ خیر زیرا جایی نمانده که این اقیانوس نامحدود وجود نداشته باشد و جا برای حضور آن رود باشد. 🔷بدین صورت خداوند در بیان دو امر ابتدایی گوید آیا شما کشاورزید یا من که همیشه بیدارم (لا سنة و لا نوم/بقره_۲۵۵) و هر لحظه در حال رویاندن آن هستم؟! «أانتم تزرعونه ام نحن الزارعون/واقعه_۶۴» من هستم که دانه و هسته را می‌شکافم تا گیاه از آن رشد کند «فالق الحبّ و النّوی/انعام_۹۵» 🔰خداوند علت همه چیز است نه اینکه در #سلسله_حلقات_علل، او تنها سر حلقه آخر باشد. اما وقتی به سر حلقه آخر می‌رسیم در می‌یابیم که او علت همه چیز بوده و همه حلقه‌ها در دست او بوده است. او نور السماوات و الارض است و به هر طرف که سر بچرخانیم او را می‌بینیم «فاینما تولّوا فثمّ وجه الله/بقره_۱۱۵» ♦️تمامی اشیا یک #مُلک دارند و یک #ملکوت. «تبارک الذی بیده المُلک/ملک_۱» ملک در اینجا هم مالکیت است و هم ملکوت یعنی هم جسم و هم نفس انسان در ید قدرت اوست و هرچه داریم مال خداست. «فسبحان الذی بیده ملکوت کل شی/یس_۸۳» #ملکوت، همان چهره ارتباط اشیا با خداست که با علوم تجربی قابل درک نیست. ♦️مشاهده این #چهره_قدسی جهان و انسان، برای انسان‌ها محال نیست چون خدا انسان‌ها را به گذر از عالَم مُلک به عالم ملکوت دعوت می‌کند. «اولم ینظروا فی ملکوت السماوات و الارض و ما خلق الله من شیء/ اعراف_۱۸۵» لذا خدا غایب نیست اما ما چون #وجه_ملکوتی خود را در برابر #وجه_مُلکی و مالکیتی خود خوار کرده‌ایم نمی‌توانیم او را دیده یا صدای معصومین و شهدا و غیره را بشنویم. 🚸🚸🚸🚸🚸🚸🚸🚸🚸🚸 🔴 دسترسی سریع به فهرست جلسات تفسیر سوره بقره 🔴 eitaa.com/tafsire_tasnim1/288 📜📜📜📜📜📜📜📜📜📜 📚کانال #تفسیر_تسنیم 👈 ✅ @tafsire_tasnim1