#چند_خاطره 🔸شهید استواری؛ مدیری با اخلاقِ خاص 🌼 #نابغه|خان‌میرزا عشایرزاده‌ای که هم توی علم سرآمد بود و شد دانشجوی دندونپزشکی؛ و هم توی ورزش فوتبالیست و دونده‌ی حرفه‌ای بود، و رسید به جایی که برا مسابقات آسیایی دومیدانی به تیم ملی دعوت شد، اما بخاطر جو مختلط قبل از انقلاب، نرفت. 🌼 #به_فکر_نیروها|رئیس‌ تربیت‌بدنی مرودشت بود. سرِ برج نشده، مقداری پول به من و یکی از همکارام که دستش تنگ بود می‌داد و می‌گفت: میدونم حقوق شما کفاف زندگیتون رو نمیده. هیچوقت هم ازمون پس نمی‌گرفت. 🌼 #روز_کاری_مدیر|صبحها که میومد اداره، اول وضو می‌گرفت و پشت میزش می‌نشست، یه سوره قرآن از حفظ می‌خوند و می‌گفت: اگه مراجعه‌کننده‌ای داریم بفرستید داخل... هر وقت هم بیکار میشد چهار زانو می‌نشست روی زمین و با صوت قرآن می‌خوند و اشک می‌ریخت. 🌼 #قانون‌جلسات|وقتی جلسه داشتیم، می‌گفت: لازم نیست هم آب بیاری، هم شربت، هم چایی؛ یکیش بسه. این پول که دست ماست بیت‌الماله؛ هزار کار واجب‌تر میشه باهاش انجام داد... گاهی که میوه یا شیرینی می‌گرفتیم، اگه با پول شخصی‌مون خریده یودیم، میخورد؛ اما اگه با پول بیت‌المال بود، لب نمی‌زد. 🌼 #کنترل‌نگاه|قبل از انقلاب دعوت شد به مسابقات آسیایی، بخاطر جو مختلطش نرفت... بورسیه علمی شد برا درس خوندن توی اروپا، گفت: میترسم برم و توی جو اونجا بلغزم، و نرفت. مدیر تربیت بدنی هم که شد، اگه مراجعه‌کننده‌ خانوم داشت، تا آخر سرش کاملاً پایین بود، حتی یه بار نیم ساعت با دختر عموش حرف میزد، اما چون سرش پایین بود، نشناخته بودش. 📚منبع: کتاب "راز یک پروانه" @khakriz1_ir #شهید_استواری #شهدای_فارس