eitaa logo
کانال رسمی وابسته به آیت الله العظمی جوادی آملی
10.9هزار دنبال‌کننده
4.7هزار عکس
1.6هزار ویدیو
24 فایل
مرجع رسمی اطلاع رسانی از آخرین اخبار مرتبط با آیت الله العظمی جوادی آملی و بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء esra.ir تلفن : 3ــ37782001 -025 فکس: 37765253 -025 ارتباط با ادمین کانال @bonyad_esra_admin
مشاهده در ایتا
دانلود
💠 عنایت ویژه الهی 🔹 گرچه همه كمالات به است براساس آیه ﴿مَا بِكُمْ مِنْ نِعْمَةٍ فَمِنَ اللّهِ﴾،[1] لكن خدای سبحان برخی از نعمت ها را با دخالت ابزار و وسایل همراه كرده است، بعضی از كمالات را مستقیماً خود به عهده گرفته است. آنچه كه راه فكری دارد، یعنی قابل نقل است قابل انتقال است، ممكن است انسان با نوشتن یا گفتن به كسی بفهماند آنها علوم حوزوی و دانشگاهی است؛ اما بعضی از علوم است كه پیوند می‌طلبد نه تحصیل. در علوم مسئله نبوت رسالت ولایت خلافت از این قبیل است یعنی انسان ممكن است درس بخواند یا زحمت بكشد ریاضت بكشد عارف بشود حكیم بشود متكلم بشود، اما بخواهد درس بخواند ولی بشود، امام و پیغمبر بشود چنین نیست. 🔹 مرحوم صدرالمتألّهین ایشان كمتر از كسی به عظمت نام می ‌برد، خب نسبت به مرحوم بوعلی سینا با همه قدرت علمی كه دارد بارها اشكال كرده، تعبیرات مثلاً نقدآمیزی دارد، اما نسبت به جناب حافظ در كمال جلال و شكوه از ایشان نام می ‌برد، می ‌گوید او لسان غیب است و «قال لسان العرفاء ناظم جوهر الأولیاء»[2] دولت آن است كه بی خون دل آید به كنار ٭٭٭ ورنه با سعی و عمل باغ جنان این همه نیست[3] ▫️ می‌ گوید نبوت درسی نیست، این را خدای سبحان باید عطا بكند، یك كسی درس بخواهد بگوید من چندین سال زحمت بكشم بشوم پیغمبر از این قبیل نیست، بشوم امام از این قبیل نیست. آن چه در حوزه و دانشگاه است این پول خورد است، دولت در نبوت است و ولایت است! دولت آن است كه بی خون دل آید به كنار ٭٭٭ ورنه با سعی و عمل باغ جنان این همه نیست ▫️ این شعر را جناب حافظ درباره نبوت و ولایت كه كسبی نیست سرود و مرحوم صدرالمتألّهین در بحث اینكه نبوت كسبی نیست از ایشان نقل كرد، آن هم با جلال نقل كرد! وارثان اینها كسانی اند كه فیض دسترس نبودن را خدا به اینها داد؛ یعنی كسی كه خواننده خوب است، سراینده خوب است، خطاط خوب است، اینها درسی نیست. 🔹 مطلب بعدی آن است كه این نعمت خداداد مسئولیت را به همراه دارد، چون این خداست. ممكن است خدای ناكرده اگر كسی حق شناسی نكند و آن را در راه صحیح به كار نبرد، خدا او را با همین نعمت بگیرد، چون خدای سبحان یك مبدئی است كه نمی ‌شود در برابر او ایستاد. یك وقت هست انسان می ‌گوید كه من در برابر آن ابرقدرت مبارزه می ‌كنم ولو یك لحظه، بعد شكست می‌ خورم؛ اما در برابر خدا نمی ‌شود مقاومت كرد، برای اینكه كل هویت آدم سرباز اوست! نه اینكه آدم شكست می‌ خورد، جنگ با خدا فرض ندارد! بیان نورانی حضرت امیر(سلام الله علیه) این است كه فرمود: «جَوَارِحُكُمْ جُنُودُهُ»؛[4] اعضا و جوارح شما، دهان و زبان و چشم و گوش شما سربازان اوست، او اگر خواست شما را بگیرد با سخن خودتان شما را می‌ گیرد، از جای دیگر لشكركشی نمی ‌كند! یك حرفی می‌ زنید كه آبرو می ‌رود، امضا می‌ كنید آبرو می ‌رود، با پایتان جایی می‌ روید كه آبرو می ‌رود، با سرتان اشاره می‌ كنید كه آبرو می‌ رود. اگر درون و بیرون شما سربازان اوست، او برای گرفتن شما از جای دیگر لشكركشی نمی‌ كند! خب اگر ما این را به جا صرف نكنیم، خدای ناكرده ممكن است با همین نعمت ما را بگیرد. [1]. سوره نحل, آیه53. [2]. مفاتیح الغیب، ص470. [3]. دیوان حافظ، غزل74. [4]. نهج البلاغه، خطبه 199. 📚 دیدار جمعی از هنرمندان، ادیبان و شعرا با حضرت استاد تاریخ: 1384/06/14 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠پیوند با نظام اسلامی 🔹 كسانی كه در راه دین شربت شهادت می ‌نوشند و فداكار و مجاهد در هستند، همان‌ طوری كه در دنیا نام آنها در كنار نام انبیا (علیهم السلام) است، در آخرت مقام اینها هم بعد از مقام انبیا و اولیا در «تِلو» بزرگان دین منزلت دارد. قرآن كریم وقتی از مجاهدان یاد می ‌كند، چنانچه از عالمان دین تجلیل دارد، از آنها به عنوان ﴿ رَبَّانِیینَ﴾[1] و ﴿ رِبِّیونَ﴾[2] یاد می ‌كند. كسانی كه ارتباطشان با ربّ و پروردگار قوی است از یك سو، ارتباطشان برای تربیب و است از سوی دیگر، هم «شدید الرّبط بالربّ» هستند و هم «شدید الرّبط بالناس» هستند، از چنین مردان بزرگ و الهی به ربّانی یاد می‌شود. قرآن كریم در صدد پرورش ربّانی‌هاست; یعنی كسانی كه موحّدانه به سر می ‌برند، پیوند ناگسستنی با «ربّ» دارند از یك سو، پیوند ناگسستنی با جامعه دارند برای جامعه، جامعه، جامعه و جامعه که كوشش و تلاش می ‌كنند از سوی دیگر، از آنها به عنوان ربّانی یاد می ‌شود. 🔹 هدف انبیا (علیهم السلام) گذشته از آن نفع عمومی، پرورش است كه از اینها به عنوان ﴿الرَبَّانِیونَ﴾[3] یا ﴿ رِبِّیونَ﴾ یاد می‌كند. انبیا آمدند كه ربّانی تربیت كنند، چون ربّانی كسانی هستند كه خوب تربیت شدند؛ لذا همان ‌طوری كه در در خدمت انبیای الهی‌ هستند، در جهاد نظامی هم این ‌چنین هستند؛ لذا در همان سوره مباركه «آل‌عمران» فرمود: ﴿وَ كَأَینْ مِنْ نَبِی قاتَلَ مَعَهُ رِبِّیونَ كَثیرٌ﴾.[4] 🔹 بنابراین برابر آن آیه قبل سوره «آل‌عمران» انبیا آمدند عالمان ربّانی تربیت كنند، برابر این آیه سوره «آل‌عمران» عالمان و مردان ربّانی جزء مجاهدان نستوه هستند كه پای ركاب انبیای الهی تلاش و كوشش می‌كنند، اینها كسانی‌ هستند كه در هر مكتبی اگر تربیت شدند، و همان مكتب‌ می باشند. 🔹 بنابراین برنامه اصلی انبیای الهی پرورش شاگردان ربّانی است، اینها كسانی‌ هستند كه هم در حوزه‌ ها و دانشگاه‌ ها آن میزان و ترازوی عقلی و علمی را به عهده دارند، هم در میدان مبارزه و جهاد آن ترازوی نظامی را در اختیار می ‌گیرند؛ لذا ذات اقدس الهی از اینها به عنوان اینكه جزء می باشند نام می ‌برد و اگر اینها در میدان رزم شربت شهادت نوشیدند، نام اینها را در كنار نام انبیا ذكر می‌ كند؛ می‌ فرماید مستكبران و طاغیان و ظالمان كسانی هستند كه ﴿وَ یقْتُلُونَ النَّبِیینَ بِغَیرِ حَقٍّ وَ یقْتُلُونَ الَّذینَ یأْمُرُونَ بِالْقِسْطِ مِنَ النَّاسِ﴾؛[5] فرمود طاغیان انبیا را شهید می ‌كنند، عالمان ربّانی را شهید می‌ كنند، پرورش ‌یافتگان صحیح را شهید می ‌كنند و كسانی كه ‌اند را شهید می ‌كنند، در این آیه نام ربّانیون شهید را در كنار نام انبیا می‌برد. بنابراین آن عزیزانی كه پیوندشان با پروردگار ناگسستنی بود که «شدید الربط بالرب» بودند و پیوندشان با نظام اسلامی، با امت اسلامی، با امام راحل (رضوان الله تعالی علیه) ناگسستنی بود، اینها می ‌توانند مشمول ربّانی باشند؛ یعنی خوب تربیت شدند، یك؛ در صدد تربیت صحیح جوان‌ها هستند، دو؛ این «شدید الرّبط بالربّ» و «شدید الرّبط بالناس» را هم حیازت كردند، این سه؛ لذا قرآن از این‌ها با جمال و جلال و شكوه یاد می ‌كند كه می ‌فرماید اگر اینها شهید شدند در كنار انبیا هستند. [1]. سوره آل عمران، آیه79. [2]. سوره آل عمران، آیه146. [3]. سوره مائده، آیه44. [4]. سوره آل عمران، آیه146. [5]. سوره آل عمران، آیه21. 📚 پیام به ششمین یادواره 128 شهید منطقه دروازه ری قم تاریخ: 1394/05/01 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 مظهر عدل الهی 🔹 خدا غریق رحمت کند سیدنا الاستاد را! می‌دانید که شعر غالباً در ابهام و اینهاست درک آن هم آسان نیست. این بیت شعر پیر ما گفت خطا بر قلم صُنع نرفت ٭٭٭ آفرین بر نظر پاک خطاپوشش باد این طور معنا می ‌کردند، یعنی استاد ما گفت که چیزی در عالم نقص ندارد، پس این همه عیوب و امتحانات و مانند آن چیست؟ «پیر ما گفت خطا بر قلم صُنع نرفت» یعنی آن مهندس، آن ذات أقدس الهی یک کار کج و معوج و اینها را انجام نداد. در مصرع دوم می ‌گوید استاد و پیر ما خوب نظری کرد جای خوبی را دید، چرا؟ برای اینکه او رفت را دید که این رحمان پوششی بر روی بهشت و جهنم است. 🔹 آن کسی که مهندس است و صراط مستقیم در دست اوست، هم سرویس بهداشتی را و هم اتاق پذیرایی را باید بسازد. اگر آن نظر بلند مهندس را ببیند و روی نقشه‌ عالَم جهان را نگاه کند، آن نظر، نظری است که این خطا را می‌ پوشاند چه اینکه آن ثواب را هم می ‌پوشاند، هم سرویس بهداشتی لازم است و هم اتاق پذیرایی. «آفرین بر نظر پاک خطاپوشش باد» او از بالا نگاه می ‌کند، روی جهنم و بهشت «الرحمٰن» حاکم است. آفرین بر نظر بلند او که بهشت و جهنم را زیر پوشش «الرحمٰن» نمی ‌بیند، زیر پوشش «الرحیم» می‌ بیند. اگر زیر پوشش «الرحیم» ببیند که جای عذاب است، اما اگر زیر پوشش «الرحمٰن» ببیند این رحمت است. اگر کسی را بخواهند کیفر بکنند مثلاً کافر را، منافق را و مانند آن را بخواهند عذاب بکنند یعنی عدل را رعایت بکنند. این است عدل الهی زیر پوشش «الرحمٰن» است نه زیر پوشش «الرحیم». 📚 خارج فقه نکاح جلسه 501 تاریخ: 1398/10/11 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 گستره رحمت 🔹 گاهی دستور می‌ دهد المنتقم، القهّار و مانند آنها ظهور كنند، گاهی دستور می‌ دهد الرئوف، العفوّ و الرحیم ظهور كنند. آن بزرگواری كه گفت: پیر ما گفت خطا بر قلم صُنع نرفت ٭٭٭ آفرین بر نظر پاك خطاپوشش باد همین است. قبلاً این كتاب حافظ را مثل رسائل و مكاسب درس می ‌خواندند منتها یك عرفان فارسی است، در این بیت می‌ گوید كه استاد ما گفت عالَم هیچ جا اشتباه نیست، هیچ جا عذاب نیست، هیچ جا درد نیست، هیچ جا رنج نیست! خب شما این دردها و عذاب ها را نمی ‌بینید یا می ‌بینید؟! نه نیست، چرا؟ برای اینكه آن درد و عذاب یك طرف، این نشاط و سرور یك طرف، هر دو زیر پوشش الرحمن ‌اند. شما اگر این درد را ببینید می ‌رنجید می ‌گویید مصیبت است و باید صبر كرد، آن نشاط را ببینید می ‌گویید نعمت است و باید شكر كرد؛ ولی را كه ببینید این الرحمن هم آن جهنم و قهر و انتقام خدا را پوشش می ‌دهد، هم این مِهر و لطف و صفا و وفای الهی را پوشش می ‌دهد. 🔹 «پیر ما گفت خطا بر قلم صُنع نرفت» هیچ جا قهری نیست هیچ جا عذابی نیست «آفرین بر نظر پاكِ خطا پوشش باشد»؛ بر آن نظر كه الرحمن را دید که آن الرحمن هم المنتقم و القهّار را پوشش می ‌دهد، هم الرّحیم و اللطیف را پوشش می‌ دهد، بنابراین عالَم با دارد می ‌گردد. كلّ عالم با رحمت دارد اداره می‌ شود؛ مهندس جهان با دارد كار می ‌كند! 📚 سوره مبارکه فرقان جلسه 25 تاریخ: 1390/12/02 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 حجاب حق ▪️ یکی از بیانات نورانی حضرت ابی ‌الحسن اول امام کاظم (سَلامُ الله عَلَیه) مطلبی است که بزرگان ما در ادبیات ما از آن بهره‌ های فراوانی بردند. اگر کسی خواست به برود، این طور نیست که یک زمان و زمین مخصوص باشد، در جایی باشد و در جایی نباشد، این طور نیست؛ ﴿هُوَ مَعَكُمْ أَینَ ما كُنْتُمْ﴾. چگونه ما خدا را ملاقات نمی ‌کنیم، با اینکه در همه جا هست؟! مگر می ‌شود جایی ذات أقدس الهی نباشد و حضور نداشته باشد؟! این از کجاست؟ این از کجاست؟ چطور ملاقات نمی ‌کنیم؟ حکیم سبزواری و دیگران این را بازگو کردند _ همه اینها مستحضر هستید که هستند _ حکیم سبزواری دارد: پرده ندارد جمال غیر صفات جلال ٭٭٭ نیست بر این رخ نقاب نیست بر این مغز پوست ▪️ الآن پرده آفتاب چیست که ما آفتاب را نمی‌ توانیم ببینیم؟ چون اینکه ما می ‌بینیم نور آفتاب است، نه خود آفتاب؛ اینکه ما می ‌بینیم که می‌ گوییم «آفتاب آمد دلیل آفتاب»، این نور آفتاب است، اینکه خود جِرم آفتاب که نیست. خود آفتاب را هر کسی بخواهد طمع کند که ببیند کور می‌ شود، حتی آن وقت ‌هایی که کسوف هست، سفارش می ‌کنند که با چشم مسلّح ببینید. آفتاب با این چشم دیدنی نیست، چه رسد به خالق آفتاب! حرف حکیم سبزواری این است که غیر از نور خدا چیزی حاجب او نیست: پرده ندارد جمال غیر صفات جلال ٭٭٭ نیست بر این رخ نقاب نیست بر این مغز پوست جناب این را از کجا استفاده کردند؟ چه اینکه جناب هم همین راه را رفته است که «تو خود حجاب خودی حافظ از میان برخیز»؛ اینها از کجا استفاده کردند؟ از بیان نورانی أبی ‌الحسن (سَلامُ الله عَلَیه) که این را مرحوم إبن ‌بابویه قمی نقل کرد _ این چه بیان عرشی ای است!_ فرمود: «لَیسَ بَینَهُ وَ بَینَ خَلْقِهِ حِجَابٌ غَیرُ خَلْقِهِ احْتَجَبَ بِغَیرِ حِجَابٍ مَحْجُوبٍ وَ اسْتَتَرَ بِغَیرِ سِتْرٍ مَسْتُور»؛ حضرت فرمود بین خدا و خلق، حجابی غیر از نیست! تا آدم خود را می ‌بیند، دیگر او را نمی ‌بیند؛ خود این فرد حجاب است، حجاب دیگری نیست، در و دیوار که حجاب نیست. 📚 سخنرانی عمومی تاریخ: 1397/06/06 🆔 @a_javadiamoli_esra
علوم الهی، دانشگاه را توسعه می دهد / با تحصیل علم، ظرفیت خود را بالا ببرید 🔹
 پایگاه اطلاع رسانی اسراء
: دکتر عبدالله معتمدی رئیس دانشگاه علامه طباطبائی و هیئت همراه صبح امروز با حضور در بیت آیت الله العظمی جوادی آملی با ایشان دیدار و گفتگو کردند. آیت الله العظمی جوادی آملی در ابتدای این دیدار، ضمن گرامی داشت ، اظهار داشتند: ما در فارسی از کریم هم به بزرگوار یاد می کنیم و از کبیر و عظیم نیز به بزرگوار یاد می کنیم، در حالی که این کرامت وصف فرشته هاست؛ اساس دین بر کرامت است و دین میخواهد که انسان، کریم باشد. 🔹 آیت الله العظمی جوادی آملی با بیان اینکه دانش، دانشگاه را توسعه می دهد، بیان داشتند: هر ظرفی تابع مظروف است و وقتی مظروف آمد جا را تنگ می کند، به غیر از علم که در فضای دانش، هر چه وارد ظرف شد، ظرف را توسعه می دهد. مولا امیرالمومنین علی (علیه اسلام) می فرماید:«كُلُّ وِعاءٍ يَضيقُ بِما جُعِلَ فيهِ إلاّ وِعاءَ العِلمِ؛ فإنَّهُ يَتَّسِعُ بِهِ» با افزودن آن گنجایشش بیشتر می شود و ظرفیت آن گسترش پیدا می کند، این امکان برای جویندگان علم در حوزه و دانشگاه هست که با تحصیل علم، همواره خود را بالا ببرند. 🔹 ایشان بیان داشتند: در بحث علم، مظروف، ظرف را توسعه می دهد، دانشگاه را توسعه می دهد، به دانشگاه ظرفیت می دهد، دانشجو همواره باید به دنبال این باشد که ظرفیت خود را بالا ببرد، سنایی می گوید: «تو فرشته شوی ار جهد کنی از پی آنک ** برگ توتست که گشتست به تدریج اطلس» لذا دانشجو نمی گوید که من چه دارم و باید به من چه داده شود، بلکه همواره از خود می پرسد من باید چکار کنم، همین می گوید که برای گفتگو با خدا فقر و مسکنت را پیش او ببرید «روی گرد آلود بر زی او که بر درگاه او** آبروی خود بری گر آب روی خود بری» چون خداوند می گوید که اینها را که من به تو دادم، تو چی آوردی؟ لذا همواره باید از خود بپرسیم که ! 🔹 آیت الله العظمی جوادی آملی توصیه نمودند: همواره در دست دانشجویان باشد، گفتار و اشعار و خیلی اثر دارد، چون تحمیل نیست و با کمک اینها می توانند لایه ها را کنار گذاشته و خود را بهتر بشناسند. مشروح خبر: https://esra.ir/fa/web/news/w/1494963 📚 دیدار تاریخ: 1402/03/02 🌐 https://esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠
   رفع تباهی
🔹 فرمود در فضای درون ملت و ، با بَدی بجنگید نه با بَد! در برخورد با بیگانه‌ ها اگر بخواهند حمله ‌ای بكنند، آنها را سر جای خودش بنشانید مثل همین ؛ ولی در فضای خودی، ﴿یدْرَؤُنَ بِالْحَسَنَةِ السَّیئَةَ﴾ باشد نه «یدْرَؤُنَ بالحسنة السیء». 🔹 بد را كنید نه اینکه بد را از بین ببرید؛ بكوشید بدی را از بین ببرید. حالا اگر این کار نتیجه نداد، آخرالأمر بیان نورانی حضرت امیر است که در بعضی از خطبه ‌ها فرمود اگر آن اثر نكرد، «كَی» یعنی داغ كردن در انتظار شما خواهد بود. اینكه در سوره «توبه» فرمود: ﴿فَتُكْوی‏ بِها﴾, «تکوی» یعنی داغ می ‌شود. 🔹 اینكه گفت: «علاجِ كِی كنمت آخر الدواء الكی» _ نه «علاج، كِی كنمت»، بلکه «علاج كِی كنمت آخر الدواء الكی» _ این را از بیانات نورانی حضرت امیر گرفته است كه حضرت در بعضی از خطبه‌ ها فرمود وقتی موعظه اثر نمی ‌كند، من «كَی» می‌ كنم, داغ می ‌كنم، چون سابقاً برخی از بیماری‌ ها را با داغ كردن معالجه می ‌كردند. 📚 سوره مبارکه فصلت جلسه 17 تاریخ: 1394/02/01 🌐 https://esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠
هنر تعالی بخش
🔹 شما فرق بین دیوان منوچهری دامغانی با مرحوم را می ‌بینید؛ یكی نازل است یكی متنزّل؛ خیلی فرق است! بیان ذلك این است كه یك وقت هنرمندی است ادیب که انواع و اقسام پرنده‌ ها را می‌ شناسد صداها را می ‌شناسد درخت ها را می ‌شناسد برگ ها را می ‌شناسد، در یك غزل یا یك قصیده مثلاً ده‌ تا مرغ را با آهنگ هایشان درخت را با برگ هایشان گل را با رنگ هایشان می‌ شمارد، این می ‌شود منوچهری دامغانی؛ این است نیست. 🔹 یك وقت مثل مرحوم حافظ می شود؛ حافظ آن بالایی را آورده تشبیه كرده به درخت و گل و بلبل؛ ولی این، خود این پایینی ‌ها را ردیف و جمع كرده است! فرق حافظ و جناب منوچهری دامغانی _ گرچه او هم اشعار بلندی در بعضی از موارد دارد _ فرق بین نازل و متزّل است. 🔹 كسی كه هنرمندی او در این است كه انواع و اقسام مرغ ها را می‌‌ شناسد انواع و اقسام درخت ها را می ‌شناسد انواع و اقسام برگ ها را می ‌شناسد انواع و اقسام میوه‌ ها را می‌ شناسد انواع و اقسام گل ها و رنگ ها را می‌ شناسد، اینها را در یا ‌ای ردیف بكند، این می ‌شود منوچهری دامغانی! این نازل ها را جمع كرده این اشعار پیامی ندارد. یك وقت است كه از بالا را آورده در ساخته و آن متخیلِ ساخته را با جمال محسوس ارائه كرده، این متنزّل است یعنی نردبان درست كرده، خودش از بالا پله پله آمده پایین، دست مخاطب را می‌ گیرد، پله پله بالا می ‌برد و از مرحله حس به مرحله خیال و از مرحله خیال به می برد و او را عاقل می کند. 🔹 آن كه نتواند در راه بیاید و است، آن مطلب دیگری است؛ اما اگر كسی استعداد آن را دارد و می ‌تواند بیاید، اینها می ‌توانند بالا ببرند، برای اینكه راه درست كردند نردبان كردند راهنمایی هم كردند چراغ هم دادند. 📚 فلسفه هنر جلسه 7 تاریخ: 1390/01/24 🌐 https://esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠
ماه محاسبه
🔹 اول سال نزد آقایانی که اهل حساب های معنوی هستند، اول ماه مبارک رمضان است و ماه شعبان، آخرین ماه سال است. اصرار آن آقایان این است که در این آخر سال، حساب ها را بررسی کنند، استغفار کنند و اگر حقی از کسی بر عهده آنهاست حق را ادا کنند که این سال، پایان بپذیرد که با طهارت وارد سال جدید بشوند. 🔹 مرحوم هم این شعر را با احترامی می خواندند؛ آن غزل معروف حافظ بر این ماه شعبان خیلی تکیه می کند می گوید: ماه شعبان منه از دست قدح کاین خورشید ٭٭٭ از نظر تا شب عید رمضان خواهد شد را از دست نده، برای اینکه آخر سال است و عفو و گذشت و مانند آن در همین است. 🔹 اگر ماه شعبان را از دست دادید، دیگر وصال نصیب شما نمی شود تا لیله عید فطر، چون ماه مبارک رمضان، است نه ماه نتیجه! نتیجه را «لَیلَةَ الْجَوَائِز» می دهند در روز عید فطر می دهند، در ماه رمضان، انسان باید شب و روز تلاش و کوشش کند. از این جهت حافظ می گوید ماه شعبان را مبادا از دست بدهیم. 🔹 همه این مجموعه ما را وادار می کند به اینکه همیشه اهل حساب باشیم چون فرمودند: «حَاسِبُوا أَنْفُسَكُمْ قَبْلَ أَنْ تُحَاسَبُوا»، مخصوصاً در آخر سال! آخر سال باید حساب بکنیم. اصل «حَاسِبُوا أَنْفُسَكُمْ قَبْلَ أَنْ تُحَاسَبُوا» هست و آخر سال هم باید حساب بیشتری بکنیم. 📚 درس خارج فقه ارث جلسه 93 تاریخ: 1400/01/18 🌐 https://esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra